Weird Dreams - Choreography

Tough Love Records

De term popmuziek wordt te pas en te onpas gebruikt om de kleurloze brei die veelal uit ons radiotoestel druipt een naam te geven. In de meeste gevallen is het dansbaar, vlot verteerbaar en niet al te diepzinnig. Op een doorsnee zaterdagavond zijn ook wij daar best tevreden mee. Gelukkig duikt er af en toe een groep op die met sprankelende powerpop bewijst dat het ook anders kan. Weird Dreams is zo’n groep.

Voor we de superlatieven boven halen, willen we meteen al een warm pleidooi houden om dit schijfje zo vlug mogelijk in huis te halen. Want dit jonge kwartet uit Londen heeft met ‘Choreography’ een bijna perfecte popplaat afgeleverd. Liefhebbers van The La’s en de vroege R.E.M. zullen smullen: dit album bevat alle ingrediënten voor het aanstekelijke soort pop waar de hierboven vermelde bands een patent op hadden. Refreinen, hooks en harmonieën waar de gemiddelde singer-songwriter een moord voor zou begaan te over .

Opener Vague Hotel bijvoorbeeld kan gerust beschouwd worden als een instant popklassieker. De ritmesectie doet sterk denken aan The Dodos, een andere, door stevig drumwerk aangevuurde popband. Ook het satanische 666.66, de vooruitgeschoven single Holding Nails en Faceless mogen voor ons part meteen op een toekomstige 'Greatest Hits'.

Verder lonkt Little Girl nadrukkelijk naar The Smiths terwijl het superbe Suburban Coated Creatures dan weer eindigt in een bezwerende outro. Een voor een hebben deze nummers een tijdloos refrein dat zelfs het kleinste kind na een luisterbeurt kan meeneuriën. De samenzang van frontman Doran Edwards en de andere bandleden neigt zelfs naar dat andere net iets bekendere kwartet uit Liverpool.

Nu moeten we eerlijkheidshalve wel toegeven dat niet alle materiaal even sterk is. Met de eindmeet in zicht laat Weird Dreams het een beetje afweten: dat Michael en Choreography achteraan werden geparkeerd, geeft aan dat de heren zelf niet helemaal overtuigd waren. Een slotakkoord in mineur dus dat gelukkig ruimschoots wordt goed gemaakt door alles wat eraan vooraf gaat.

‘Choreography’ klinkt voor een debuut behoorlijk imposant. De nummers zitten knap in elkaar en het viertal weet duidelijk hoe ze een perfecte harmonie moeten schrijven. Als hun volgende plaat dezelfde hoge toppen scheert - en de overtollige ballast overboord wordt gegooid - zou Weird Dreams wel eens kunnen uitgroeien tot een Grote Groep.