White Denim - Performance

City Slang

Performance

Op één of andere manier worden wij van een plaat van White Denim altijd blijgezind. Dat heeft met energie te maken. Maar dus ook met goede muziek. Zoals die op 'Performance' bijvoorbeeld.

 

Dat de plaat werd opgenomen in hun eigen, nagelnieuwe studio in Austin, Texas (jawel, thuisstad van South By South West) zal ongetwijfeld hebben meegespeeld in het geluid van de nieuwe plaat. Want nu konden ze knutselen, ongestoord en zo lang ze zelf wilden. En dat deden ze deze keer met twee nieuwe bandleden: toetsenist Michael Hunter en drummer Conrad Choucroun. Maar de spil blijft wel zanger-gitarist James Petralli en bassist-zanger Steven Terebecki. White Denim is dus nog wel degelijk steeds White Denim.

 

Met single Magazin maken ze al meteen een entree die kan tellen. Het was de glamrock van een band als T. Rex waar ze naar mikten en dat is ook wel gelukt, al blijft het wel helemaal White Denim. Lekkere blazers, een aanstekelijk deuntje en je bent vertrokken voor een dijk van een plaat.

 

Want het titelnummer laat je, zoals wij van deze band gewend zijn, niet de kans om op adem te komen. Als het de bedoeling was om het livegevoel te vertalen naar de plaat, dan zijn ze daar in elk geval in geslaagd.

 

Dat White Denim iets heeft met de seventies zul je niemand horen ontkennen. Dat bewijst de bluesrock van Fine Slime bij uitstek. Let op de breaks die het nummer even op adem laten komen om dan weer verder te denderen. Bij Double Death heerst dan weer een uitgesproken soulgevoel, inclusief blazers, wahwahpedalen, handjeklap en hoge stemmetjes.

 

Tegenover al dat organische geweld staat dan weer de elektronica, die opspeelt in Moves On, maar toch in het gareel wordt gehouden door een fantastische ritmesectie. Het contrast met de vintage-White Denim van It Might Get Dark, waarin de gitaar het weer helemaal overneemt, kon niet groter zijn en toch past het naadloos in de reeks.

 

Als je dan een nummer als Sky Beaming hoort, zou je kunnen denken dat de band wat gas heeft teruggenomen. Maar dat is slechts schijn. Nog steeds zijn dit energiebommetjes. Alleen de aankleding lijkt iets anders dan op 'Stiff'. Er lijkt meer belang gehecht te zijn aan de details. Dat zal dan vast met die studio te maken hebben gehad.

 

Dit is een plaat van een band die zich goed voelt en dus Good News te brengen heeft. Het wordt uitkijken naar hoe ze dit alles in hun 'Performance' op het podium gaan stoppen. En dat kan al op 17 november, wanneer de band dit album komt voorstellen in Trix.

23 augustus 2018
Patrick Van Gestel