Wilco - Star Wars

dBpm Records

Wilco is duidelijk geen Vlaamse internetprovider waarbij enkel nieuwe leden/ fans worden verwend. Voor zijn twintigste verjaardag gooide de band zijn negende album gratis op het internet. De fans waren er als de kippen bij. De rest kwam te laat en moest toch betalen voor de plaat tenzij ze voldoende hadden aan Spotify of een illegale kopie.

Is ‘Star Wars’ je geld waard? Waarom zou je een album kopen dat een maand lang gratis beschikbaar werd gesteld? Misschien omdat je te jong was om Wilco eerder op te pikken. Of misschien wel om cadeau te doen aan een vriend/ vriendin die de band rond Jeff Tweedy nog niet kent. Goed idee, want dit is eigenlijk de perfecte introductie voor de band. En de vorige plaat, die Wilco gratis aanbood (het door Reprise Records geweigerde ‘Yankee Hotel Froxtot’), betekende de doorbraak van de groep.

Met ‘Star Wars’ (over de naam is al genoeg zever gevloeid) zouden ze wel eens weer heel wat nieuwe zieltjes kunnen winnen. Op ‘Star Wars’ grijpt Wilco namelijk terug naar zijn geluid van rond de eeuwwisseling en dat is een verademing na de toch wel bravere, laatste twee albums.

Openen doet Wilco met een song die naam amper waard. EKG is een korte, hevige gitaarjam waarop ook drummer Glenn Kotche zich mag uitleven. Wilcofans zijn wel wat meer gewend dat dit, maar nieuwe luisteraars zouden zich wel even kunnen verslikken. Gelukkig volgt dan meteen More…, ook een song waarop de gitaar centraal staat, maar al een pak lieflijker, al doet Nels Cline wel een flinke noiseduit in het zakje.

Met Random Name Generator heeft Wilco nog eens een echte rockhit te pakken. De riff schopt tegen de binnenkant van je voeten tot je benen wijd staan en je hoofd spontaan begint mee te schudden. Hoe vaker je hem hoort, hoe onweerstaanbaarder hij wordt.

Op The Joke Explained duiken visioenen van Neil Young op, maar daarna duikt de band meer de psychedelica in met de langste song - iets meer dan vijf minuten - You Sattelite om dan met Taste The Ceiling terug poppy en folky te klinken.

Het gruizige Pickled Ginger wordt geheid een livefavoriet. De hoge stemmen contrasteren heerlijk tegen de ruwe gitaar. Enige minpunt: de song – en dan zeker de wild om zich heen schoppende synthpartij -  is niet genoeg uitgewerkt. Dit had een monster van een beest kunnen zijn, maar het kreeg te weinig Bonzobrokken.

Where Do I Begin is de meest aangrijpende track waarin de man van een koppel zich afvraagt: “Why can't we tell when we're in hell?/ Why can't I say something to make you well?” Je voelt het einde van de relatie naderen. Gelukkig is ‘Star Wars’ zelf nog niet voorbij. Toch zal dat niet lang meer duren, want de plaat duurt maar iets langer dan een half uur en we krijgen enkel nog de Beatles-achtige nummers Cold Slope en slotsong Magnetized met daartussen het groovy King Of You.

De vragen van het begin zijn beantwoord. Met het frisse, spontane 'Star Wars' maakte Wilco na twintig jaar een nieuwe start. Mis hem niet.

Op 13 oktober komt de vinylversie uit van de plaat.