Wild Smiles - Always Tomorrow

Sunday Best

Stofzuigermuziek. Kent u dat? Vast wel. Met dank aan I Want To Break Free van Queen. Al is dit Wild Smiles toch lichtjes anders.

Always Tomorrow



Voor wie de term niet kent: stofzuigermuziek is bij voorkeur uptempo en makkelijk mee te zingen muziek zodat dat rotklusje toch genietbaar wordt. In-ears inpluggen dus en Wild Smiles opzetten!

Dit drietal (de broers Chris en Joe Peden en drummer Ben Cook) zag het daglicht in Winchester, net boven Southhampton en kwam op het lumineuze idee om The Beach Boys, The Velvet Underground, Jesus And Mary Chain en Nirvana in een blender te steken en te zien wat daar uit kwam.

Dat bleek mee te vallen want zowel de single Sweet Sixteen / Tangled Hair als de vijf tracks tellende ep die daarop volgde, leverde hen een lange tournee en een deal met Sunday Best Recordings op.

Op de debuutplaat gingen er duidelijk nog wat illustere voorgangers in de mengbeker zoals daar zijn: The Ramones, Pulp en zelfs Dinosaur Jr. Komen ze daar nog steeds mee weg? Vaak wel, al zijn de voorbeelden een enkele keer zo duidelijk dat het gênant wordt.

Zo heeft Never Wanted This zo dicht bij About A Girl  van Nirvana gelegen dat Cobain zelf wellicht in elke nachtmerrie van het drietal zal recht kruipen om de royalties te komen opeisen. Maar About A Girl is wel een wereldsong en het doorslagje klinkt dus automatisch meer dan aardig.

En ook de rest rockt lekker makkelijk voorbij. Drie singles werden al van dit plaatje getrokken, waaronder voornoemde track. Verder zijn er ook nog het Ramones-achtige liefdesliedje Fool For You en de lekkere trashpop van Girlfriend.

En ook al werden bijna alle scherpe randjes er in de productie vakkundig afgevijld, toch blijft er ook voor de liefhebbers van garage nog iets over. Niet het titelnummer, waar de Beach Boys te nadrukkelijk voorbij surfen. Maar wel het korte, spitse Hold On, het heftige The Gun en het in een rookwolk van feedback startende slotduo See You Again en I’m Gone. Om er maar vier te noemen.

Zoals het genre het wil, zitten er heel wat groeipijnen in de teksten. Hold On is geïnspireerd door de zelfdoding van een vriend, jeugdwerkloosheid wordt aangeklaagd in dezelfde song, non-comformisme is het thema in I’m Gone en Never Wanted This en verder scheuren de nodige meisjes de harten van het drietal vrolijk aan flarden.

Wie moet stofzuigen of last heeft van melancholie in dit seizoen vindt soelaas bij Wild Smiles. Dat zal ondertussen wel duidelijk zijn.

30 oktober 2014
Marc Alenus