Willie Nelson - Let's Face The Music And Dance

Sony

Totaal onverwacht stuurde de redactie de nieuwe cd van WIllie Nelson toe. Nelson, ondertussen een tachtiger en nog steeds enfant terrible. Zonder huis, maar met drugs en problemen met belastingen en politie. En nu dus ook met een nieuwe plaat, de zoveelste.

Nelson heeft het recept van de jongste tien jaar niet gewijzigd: hij graait links en rechts in de metersdikke catalogus van great american songwriters en covert er lustig op los. Songs van o.a  Irving Berlin en Carl Perkins passeren de revue. Nuages is van Django Reinhardt en - godbetert – Nelson doet op zijn beroemde Triggergitaar zelfs een instrumentale versie van Vous Et Moi van Claude François.

Zijn enige, eigen song met de cynische vraag Is The Better Part Over? is emblematisch en een van de betere momenten op dit project, zoals de platenmaatschappij zo’n nieuwe Nelsonplaat ongetwijfeld zal noemen. Ook Walking My Baby Back Home mag er zijn met een pianosolo van sister Bobbie Nelson als toemaatje. Inderdaad, ook een stuk van de – toegegeven – uitgebreide Nelsonclan doet mee.

Matchbox van Carl Perkins klinkt bluesy en is een verademing.  Soms verglijdt outlaw de luxe Nelson toch naar het doorslagniveau, dat iemand van zijn status best vermijdt. I Wish I Didn’t Love You is late ballroommuziek voor overjaarse crooners. Is het dat wat Nelson wil nalaten aan het nageslacht?

Toch dient gezegd dat er qua productie en samenspel op deze plaat niets af te dingen valt. Het zijn stuk voor stuk uitstekende muzikanten, die elke song perfect aan de digitale wereld van de studio aanbieden.

Wij hebben heel veel respect voor Nelson. In Amerika hebben ze dat nog eindeloos veel meer, maar wij vragen ons toch af wat deze plaat bijbrengt aan Nelsons repertoire. Door de beperkte bezetting waarmee de plaat is opgenomen heeft ze wel een eigen sound maar mist ze een lijn, een rode draad. Het is een samenraapsel geworden van op zichzelf wel knappe songs, maar zonder onderling verband. Nelson croont wat, soms met stijl, soms melig.

Dit is een plaat voor de Amerikaanse markt en/of voor Nelsonfans. Uit de kosten zal Nelson dus gemakkelijk geraken maar in onze gunst toch iets moeilijker.