Wintersleep - Welcome To The Night Sky
Labwork Records
Eigenlijk is het heel eenvoudig: je maakt een aantal liedjes dat door zoveel mogelijk mensen goed bevonden wordt, en succes is verzekerd. Maar in de praktijk werkt het zelden zo. Daar moet immers met heel wat factoren rekening gehouden worden. En de meest gevreesde is ongetwijfeld diegene die in Robert Van Ypers meesterwerk ‘Rock It’ de “commerciële duivel” wordt genoemd. Wintersleep heeft met ‘Welcome To The Night Sky’ alvast een plaat gemaakt die het potentieel heeft om veel liefhebbers te vinden, zonder een knieval te doen voor die commercie.
Dat ze alweer uit Canada komen, die jongens van Wintersleep, mag geen verrassing heten. Het is daar dat heden ten dage de ideeën opborrelen uit allerlei goed verborgen gehouden bronnen. Maar ideeën moeten ook nog uitgewerkt worden, en ook daarin is de groep meer dan geslaagd.
Eigenlijk is het een wonder dat dit album nu pas hier op de markt komt. In deze groep sluimeren immers de kiemen van een machtige, wijdvertakte eik. En dat begint al meteen met opener Drunk On Aluminum. De gitaarlijn voel je zo je poriën binnendringen en zich als een virus verspreiden naar al je organen. De intrieste stem van Paul Murphy voelt aan alsof de knokkels van een vuist over je ruggengraat gaan. Dat komt nog het meest tot uiting in de parel Dead Letter & The Infinite Yes. Diezelfde tristesse is trouwens een leidraad doorheen het hele album.
Muzikaal zijn de invloeden op veel vlakken te zoeken. De nummers zijn inventief, afwisselend (er wordt veel met de stop/start-techniek gewerkt) en melancholisch. En dan zijn er nog heel wat adjectieven waarmee het beeld verfijnd kan worden. Denk maar aan giftig (Murderer), intrigerend (Miasmal Smoke & The Yellow Bellied Freaks) of pakkend (Oblivion, met die machtige Editors-gitaren).
De teksten passen bovendien als gegoten bij deze muziek. Search Party begint met een aantal vragen waarop de luisteraar zelf het antwoord mag geven. En eigenlijk doet het antwoord er zelfs niet toe. “Do you really think that anybody will notice?”, klaagt Murphy de onverschilligheid aan. Geen wonder dat hij aan “a big vacation” toe is.
Het lijkt allemaal zo simpel, maar zit niet net daarin de genialiteit: iets complex eenvoudig laten klinken? Als dat de bedoeling was, is Wintersleep alleszins geslaagd in zijn opzet. En zelfs al was het een toevalstreffer, dan nog blijft ‘Welcome To The Night Sky’ een wereldplaat.