Wire - Change Becomes Us
Swim
Wire wordt er niet jonger op. Newman, Lewis en Grey naderen de kaap van de zestig. Voor het eerst sinds het vertrek van gitarist Bruce Gilbert in 2004 wordt er dan ook - met de persoon van Matthew Simms - nieuw bloed toegelaten in de band. En het aloude fenomeen herhaalt zich: Wire temt op 'Change Becomes Us' een nieuw geluid, maar klinkt nog altijd onmiskenbaar als Wire.

Wire heeft die albumtitel natuurlijk niet nodig om ons ervan te overtuigen dat de band stagnatie mijdt als de pest. Dat is al zo sinds in 1978 de tweede plaat 'Chairs Missing' uitkwam. De vaak brutale ultrakorte songs van debuut ’Pink Flag’ werden toen ingeruild voor meer pop, meer tijd om ideeën te laten openbloeien en meer lagen. Vijfendertig jaar later is de zuinige productieaanpak van de vroege Wire helemaal verdwenen. Torenhoge geluidsmuren werden opgetrokken.
Het is dan ook onmogelijk om op eigen houtje te ontdekken dat een aantal nummers op 'Change Becomes Us' teruggaan op embryonale songs die in de periode 1979-1980 live werden gebracht, maar daarna voor altijd in de kluis verdwenen. Dat wil echter niet zeggen dat Wire om inspiratie verlegen zat.
Zo is Keep Exhaling een topvoorbeeld van de wijze waarop Wire al sinds zijn begindagen popmuziek uitbeent en elementen verwerkt in ontwapende melodielijnen en harmonieën. Het dromerige, maar energetische nummer neemt je mee in een stroom die eerst stevig voortraast, maar dan een rake poptwist krijgt en abrupt uiteenspat nog voor we "geniaal" kunnen zeggen.
Qua opzet valt 'Change Becomes Us' overigens goed te vergelijken met 'Chairs Missing'. Stilistische sprongen tussen nummers zijn legio. Nijdige post-punk (Stealth Of A Stork) onderhoudt een beurtrol met dreampop (Doubles & Trebles) en introspectieve stukken als Time Like Fog en &Much Besides.
Luister het album vooral luid, mét hoofdtelefoon! Ondanks alle compositorische variatie klinkt het als een hechte eenheid, met dank aan het vernuftige vlechtwerk van gitaren, effecten en synths. Check Love Bends! De sound zit vol subtiliteiten en daar zou nieuwbakken Wire-lid Matthew Simms een hand in hebben gehad.
De eerste albumhelft heeft wel meer karakter dan de tweede en niet alle songs zijn even memorabel. En soms past de toon (zie Eels Sang) niet helemaal in het grotere geheel. Maar ‘Change Becomes Us’ meet zich probleemloos met voorganger ‘Red Barked Trees’ en omdat de band weeral vooruitgang boekt, adviseren wij: “Aanschaffen!”