Woodie Smalls - Soft Parade

Sony

Het blijft bevreemdend vast te moeten stellen hoe rap en hiphop anno 2015 nog steeds als minderwaardige muziekgenres worden beschouwd. En daar willen we maar al te graag op reageren. Door het debuut van Woodie Smalls (aka Woods) niet zonder meer aan ons voorbij te laten gaan bijvoorbeeld. De boomlange, nog maar negentienjarige rapper uit Sint-Niklaas is een jong, fris en ontluikend, muzikaal talent die zich alvast met het erg internationaal klinkende ‘Soft laat opmerken.

Als vanuit het niets dook hij plots op, samen met zijn neefje Grey en zijn behoorlijk imposante posse. Eerste single Champion Sounds ging behoorlijk viraal, waarna Smalls de aanvragen voor optredens (Lokerse Feesten, Crammerock, maar ook Solar Festival in Nederland) niet meer kon bijhouden en ook de platenfirma’s dit piepjonge talent met contractvoorstellen allerhande bestormden.

Toch weet het hiphopfenomeen de relativiteit der dingen in te zien. Ondanks zijn jonge leeftijd toont hij zich erg matuur. Zo strooit hij met veel liefde wat Nuggets Of Wisdom rond, een reeks levenswijsheden, die hij en route opgestoken heeft en maar al te graag op het marsritme van vervormde beats met de wereld wil delen. Iets verder laat hij, in het heerlijke Neighbourhood Dreams, een van de vele samenwerkingen met jeugdvriend K1D, horen dat er ook in de straten en wijken van Sint-Niklaas kleinere en grotere hiphopdromen bestaan. En dat zelfs een hiphopkid als Smalls godbetert iemand als Paul McCartney namecheckt.

Hij beschikt over een vrolijke, zomerse, zij het erg Amerikaans getinte sound die hij weet te verzilveren in tien heerlijke deuntjes. Met zijn naturel, organische flow en fantastische, laidback hiphopsound duiken vergelijkingen op met bands als A Tribe Called Quest, The Pharcyde en iemand als Tyler The Creator, toch blijft Smalls met ‘Soft Parade’ vooral zichzelf.

Variatie en veelkleurigheid troef, zowel qua sound als qua feel. Smalls is bijzonder sterk met woorden en rapt en slamt zich een weg door het te gekke Purple Urkle, dat qua geluid aanleunt bij de Fun Lovin’ Criminals (als die weer eens ondeugend glimlachend aan het gerief hebben gezeten).

Smalls’ songs vloeien, ondanks de grote variatie, goed in elkaar over. Het album werd dan ook geconcipieerd als een traag opbouwende, naar een climax toe werkende parade. Dat blijkt onder meer uit het straffe Home Stretch, waarop collega Darrell Cole even zijn opwachting maakt en uit  hitsingle Champion Sounds, het absolute hoogtepunt.

Helaas zijn niet alle nummers even sterk, een song als Work It Thru bijvoorbeeld werkt net iets te veel volgens een al te gekend stramien. Dat neemt niet weg dat een hitsingle als About The Dutch je meteen doet rechtveren en zelfs de grootste criticaster lik op stuk geeft.

Het knappe is dat hij eerder doordeweekse composities als What If een eigen toets weet te geven zodat hij boven zichzelf uitstijgt. Lyrisch gezien heeft hij nog maar weinig te leren en ook compositorisch laat hij al veelbelovende dingen horen. Duidelijk is dat hij zijn songs ambachtelijk kneedt en vol kleine details steekt, zoals blijkt uit het erg frisse Money Folder.

‘Soft Parade’ voelt daarom ook echt aan als een internationale release, hetgeen mogelijk te maken heeft met het gegeven dat hij de clichés (en de bijhorende dirty talk) niet schuwt. De homeboy uit het Waasland heeft samen met zijn team bijzonder hard aan dit erg fijne debuut gewerkt. We gaan ongetwijfeld nog meer champion sounds horen van dit hiphoptalent.