Yellow 6 - Searching For Your Perfect

Sound In Silence

Jon Attwood kwam een verhaaltje tegen van iemand die duizenden foto’s doorzocht tot hij de perfecte foto van een zonsopgang tegen kwam. “En dan…?” vroeg de musicus zich af. Waarbij hij tot de slotsom kwam dat de zoektocht naar perfectie meer perfectie bevat dan het eindpunt zelf. Meteen de motivatie waarom Attwood ofte Yellow6 mogelijk wel bijna honderd cd-r’s, tapes, lp’s of andere media uitbracht en de reis nog niet ten einde is.

De ingrediënten waarmee hij keer op keer voor pure magie zorgt: een gitaar, een loopstation en wat effectenpedalen. En daarmee creëert Yellow6 keer op keer tijdloze constructies die midden tussen postrock, ambient en minimale droommuziek in liggen en waarnaar eindelijk wel eens een eigen muziekstijl zou mogen genoemd worden - iets als “snaarbient”.

Voor ‘Searching For Your Perfect’ creëerde de Brit acht muzikale belevingen, waarvan de veertien minuten lange serenade Lime, die als een doffe bloemknop meer en meer ontluikt in een heerlijke slaapserenade met donkere postrocknoten, misschien wel de kroon spant. Yellow6' composities zijn, ondanks een basis van herhaalde en trage motieven, voortdurend in evolutie en beweging. En net dat maakt de muziek zo tijdloos. Die paar tokkels die ongemerkt mee insluipen, die hoge toon die plots als een zonnestraal door wollen wolken priemt, die extra galm die nog meer ruimte creëert of een bewuste halve tel die met een enkele snaarstrijk ingekleurd wordt: het krijgt allemaal betekenis in het uit voorzichtige lagen, opgebouwde geheel.

Zo teert One In One Out op een cadans van een hoge en een lage snaar die meditatief traag in- en uitademen. En daartussen neemt de artiest je mee op een trip van lui glijdende klankgolven, wat leidt tot spirituele muziek die opperste rust en vrede brengt. Een vrede die dan weer genadeloos verstoord wordt, wanneer See What Comes Of It uitmondt in een lange, luidruchtig klagende elektrische gitaarnoot.

Yellow6' zoektocht naar de perfecte song of het perfecte sfeermotief gaat dus allicht nooit eindigen. En dat vinden wij helemaal prima. We geven toe dat we ook al lang 's mans vele releases (die grotendeels inwisselbaar zijn) niet meer uit elkaar houden. Ook dat maakt helemaal niet uit. Er valt altijd wel wat te beleven. Zelfs als je volledig verdrinkt of wegdoezelt in deze uiterst dromerige muziek.