Yevgueni - Van Hierboven
Petrol
Zou de nieuwe Vlaamse cultuurminister Sven Gatz iets van muziek kennen? Het zou een dwaze vraag moeten zijn, maar de vorige minister van cultuur, Joke Schauvliege, bewees dat het een gevoelige materie is. Zij slaagde erin om de Vlaamse cultuurprijs voor muziek uit te reiken aan “Zjef Genie”. Dat Yevgueni heeft nu na een tweejarige sabbatperiode een nieuw album klaar. Een nieuwe cultuurprijs winnen zit er wellicht niet meer in voor Klaas Delrue en co, maar dat zal de fans ongetwijfeld worst wezen.
Die fans kunnen alvast niet klagen dit jaar. Eerder kregen ze al de knappe, Franstalige vuurdoop van Delrue. En nu is er dus ook al de vijfde plaat van Yevgueni, ruim drie jaar en een half na het goede ‘Welkenraedt’.
Eerder werd de groep twee jaar on hold gezet zodat elk bandlid z’n eigen muzikale ei kon leggen. Maar het vijftal kon elkaar niet missen en dus werd er dit jaar opnieuw verzamelen geblazen. Omdat Delrues inspiratie wat uitgeput was, pakte Yevgueni voor ‘Van Hierboven’ wel uit met een nieuwe modus operandi: er werd niet langer voortgeborduurd op het nagenoeg kant-en-klare materiaal dat Klaas Delrue aanleverde. Het woord is nu aan de groep.
Het resultaat is volgens de band zelf muziek die dichter ligt bij de sound die Yevgueni op het podium brengt. Het klinkt allemaal wat steviger. Al kunt u dat uit de vooruitgeschoven single Mensen Zijn Maar Mensen misschien nog niet afleiden. Die klinkt vintage Yevgueni. Een prima, klassieke pop-rocksong waar in het refrein de hele wereld opklaart. Want laat er geen twijfel over bestaan, ook na dit vijfde album ‘Van Hierboven’ mag Yevgueni z’n palmares opnieuw opsmukken met de titel van kampioen van het meezingbare refrein.
Alleen kiest producer David Poltrock ervoor om de songs nu en dan te serveren met een ruiger sausje zoals in Uit Het Niets, het alle kanten uitgierende Kom Met Me Mee of aan het einde van Onder Helden. Het gitaarspel krijgt ook een prominente plek in Het Is Al Laat. ‘Van Hierboven’ laat elk lid van het kwintet even op het voorplan treden. Dat is mooi, maar allemaal zijn het liedjes die desondanks vrij geruisloos de revue dreigen te passeren. Vaak hebben we het allemaal al eens gehoord, maar dan beter. Tot dan telkens weer dat refrein aanbreekt. Elke keer opnieuw trekt dat een lied naar een hoger plan. Neem ook slotsong Vroeger (was het beter)… de aanzet is eerder banaal, tot je plots helemaal meegezogen wordt in het refrein en op slag mee neuriet.
Absoluut hoogtepunt van de plaat is openingstrack Het Is Niet Veel. Die begint met eenvoudig pianospel, maar groeit uit tot een rijkelijk geschakeerd luisterspel. Een nummer dat zo naast onder meer Als Ze Lacht, Pannenkoeken en Was Er Maar Iemand kan pronken in de galerij der grote liedjes van de band. We hebben het ook wel voor het sobere Naar Huis. Een fraai rustpunt tussen de uptempo-popsongs waarin ‘Van Hierboven’ grossiert. Een greatest hits met nieuwe nummers, zoals in de biografie omschreven staat, is de vijfde plaat van Yevgueni voor ons niet geworden. Maar ze verdient zeker wel een luisterbeurt door Sven Gatz.