Yevgueni - Welkenraedt
Petrol
De eerste echte zonnestralen beginnen zich door het wolkendek te priemen en kijk, daar is de nieuwe Yevgueni. De groep rond Klaas Delrue had al een patent op vrolijke, zomerse singles als Als Ze Lacht, Nieuwe Meisjes en Manzijn. Was Er Maar Iemand, de eerste single van het nieuwe album ‘Welkenraedt’, ligt helemaal in het verlengde van die goeie, zomerse lijn. En ook de plaat zelf is ideaal om de winter mooi af te sluiten.
‘Welkenraedt’ is alweer het vierde album voor Yevgueni. De band mag zich intussen een vaste waarde in de Nederlandstalige scene noemen. Een sector die het jongste decennium serieus boomt en stilaan uit zijn voegen begint te barsten. Maar Yevgueni heeft sinds doorbraakhit Als Ze Lacht een eigen geluid waarvoor het adjectief okselfris uitgevonden is. Dat bewijzen vooral de eerste twee nummers op ‘Welkenraedt’: Propere Ruiten en single Was Er Maar Iemand. IJzersterke songs met een hoog meeneuriegehalte.
De single is swingender dan de tieten van Lesley-Ann Poppe en bevat aan het eind een ruig weerhaakje dat we eerder nog niét hoorden van Yevgueni. Wellicht speelt hier de invloed van producer Stef Kamil Carlens. Propere Ruiten wordt dan weer de hemel ingezongen met behulp van Sarah Bettens. Sober, maar o zo mooi. Opvallend, dat schoon volk dat te gast is op ‘Welkenraedt’.
Met de hulp van Jan De Wilde covert Yevgueni Eels’ Beatiful Freak. Die Zalige Zot is een zeer degelijke cover, maar de magie van het origineel ontbreekt wel. Op de titeltrack zingt Stef Kamil zelf samen met Jan De Campenaere (Venus In Flames) mee in het achtergrondkoortje, dat de bal behoorlijk misslaat. Een miskleun in een voorts nochtans puik nummer.
Het vijftal pikt de goeie draad echter snel weer op. Elisa en Lege Handen zijn omwille van hun catchy refrein ideaal radiovoer en dus potentiële singles. Maar ook de wat minder hapklare brokken zijn zeker te smaken.
Zoals Yevgueni op de vorige plaat ‘We Zijn Hier Nu Toch’ uitpakte met het schitterende Pannenkoeken, bewijzen ze met Verder Zonder Haar (over oprukkende kaalheid) en het ontroerende Veel Te Mooie Dag (over de dag dat vriendin Yasmine uit het leven stapte) dat ze plaat na plaat groeien. Daarin schuilt het wrange voor de groep: hoeveel zieltjes kunnen ze nog winnen? Hun vorige drie cd’s bereikten de gouden status, zodat ze in Vlaanderen nu al dicht bij hun plafond lijken te zitten. Dan maar in Nederland de boer op met deze goeie plaat? Daar snakken ze ongetwijfeld ook naar de zomer.