Yung Lean - Unknown Memory

Eigen beheer

Meme-rappers: een term voor rappers die een hype worden via views en likes. Hun teksten zijn gedrenkt in humor en zelfspot, en luisteraars blijven discussiëren of de artiest in kwestie het nu meent of niet. Tot die groep behoorde ene Yung Lean: een eerder klunzige rapper uit Stockholm, die begin 2013 zijn kinderachtige teksten op je losliet in clipjes die leken op de schermbeveiliging van een oude computer. Ruim een jaar later komt zijn eerste album uit, en het moet gezegd worden: kleine jongens worden groot.

Eerst even opbiechten: toen we vorig jaar voor het eerst Ginseng Strip 2002 te horen kregen waren we fan. Een ongemakkelijke beat die zomaar in je hoofd kwam kamperen en een loebas met een vissershoed die als openingszin “Bitches come and go, broh // But you know I stay” zegt. Wij lagen plat, maar de interesse was gewekt. Zijn vorige mixtape ‘Unknown Death 2002’ stond vol met kinderlijke rijmpjes over Oreo’s, Arizona Ice Tea, Gameboys en Digimons. Maar ook over gluren onder meisjesrokken en over zijn penis in gloryholes stoppen.

Puberaal? Allicht wel. Amusant? Zonder twijfel! Naast alle infantiele teksten waren ook de beats ons niet ontgaan. Producers als Yung Gud, Yung Sherman en Suicideyear bewezen dat hun Sad Boys-crew het meenden. Geïnspireerd door Clams Casino en de cloud rap uit Amerika geven de Sad Boys een eigen Zweeds mistig gevoel mee in hun nummers. Yung Lean werd een echte internetster en mocht met zijn vriendenbende de wereld rondtoeren. Zo kon Faded hen naar Antwerpen lokken en kregen ze ook een plekje op Pukkelpop dit jaar.

Maar ooit komt het moment voor bevestiging. Op ‘Unknown Memory’ heeft Yung Lean de lift naar volwassenheid genomen. Maar of hij op de juiste knop heeft geduwd blijft de hamvraag. Wij denken met heimwee terug naar de Oreomilkshakes van weleer, maar toegegeven: de vrucht der ervaring rijpt niet aan jonge takken.

Yung Lean 2014 is zich bewust geworden van zijn status en stalt zijn karakteristieken keurig uit. Momenteel in de aanbieding: hardcore emoties, eenzaamheid, Stockholm – hun thuisbasis waar ze zich allesbehalve thuis voelen, de plotse omgang met geld en roem, en vooral veel auto-tune. Te veel.

Yung Leans stem wordt zodanig vervormd dat het soms moeilijk is om hem te begrijpen. Maar als we hem dan toch eens verstaan zien we af en toe dat kleine jongetje terug piepen. Let op de regels “Feeling like a movie star // counting stacks with my boys in a sushi bar” uit Blinded. Of op de talloze Nintendo-referenties doorheen het hele album.

Wat achter de stem gebeurt is nog steeds potig. De bovengenoemde Sadboys trakteren je op kermissynths met door trap geïnfuseerde beats in een beneveld sterrenlandschap. Onze favorieten vraagt u? Sunrise Angel, Ghosttown en Yoshi City, al is het onder voorbehoud. Vernieuwende hiphop maken ze er niet mee. Daarvoor gebruikt Yung Lean nog teveel woorden die uit de Amerikaanse rapgame komen. Maar ze zijn alleszins een nieuwe weg ingeslagen, al is het een kronkelig bergpad langsheen Scandinavische bossen.

Zoals wel meer dingen uit Zweden, klinkt het allemaal best wel goedkoop. Je moet er gewoon even je tijd insteken. Genot zal je er achteraf hoe dan ook van hebben, al is het misschien maar voor even.

Beatsmid Yung Gud speelt op de Set It Off Tour 2014 in de Ancienne Belgique op 14 november.