2Pac - All Eyez On Me: een film als een Wikipediapagina

Wiki

Tijdens het kijken naar All Eyez On Me, de biopic over 2Pac die vanaf deze week in de zalen loopt, hebben we verschillende keren gedacht "Dit zou een goed onderwerp voor een film zijn!" Wat te denken bijvoorbeeld van een film die focust op de jeugd van Tupac Shukur, met een moeder die het grootste deel van de zwangerschap van Tupac in de gevangenis doorbracht? Met een afwezige vader. Met ouders die toegewijde Black Panther-activisten waren. Wat doet dat met een kind, en met een tiener?

 2Pac - All Eyez On Me: een film als een Wikipediapagina

Of wat met een film over Suge Knight ("Big Suge", in deze film geweldig vertolkt door Dominic L. Santana) en zijn legendarische platenlabel Death Row Records dat op een bepaald moment Dr. Dre, 2Pac én Snoop Dogg aan boord had, maar waar ook niet teruggedeinsd werd voor een flinke dosis geweld?

Of een film over de moorden op 2Pac en Biggie en de geruchten over Snoop Dogg daarrond? Het komt allemaal voor in All Eyez On Me, maar zo terloops, zo zijdelings en zo saaaai dat het bijna aan je voorbij gaat.

Wikipedia
Eerlijk: All Eyez On Me is een flauw filmpje, waar geen enkele creativiteit aan boord gelegd is om een veelgelaagd verhaal te vertellen. We krijgen een gortdroge opsomming van gebeurtenissen, waartussen een nagespeeld interview met Tupac in de gevangenis het makkelijke en flauwe glijmiddel is. De journalist stelt een vraag en hopla, we worden terug geflitst naar de gebeurtenis waar hij aan refereert.
Na All Eyez On Me weten we niet meer dan na het nalezen van de Wikipediapagina over Tupac Shukur. De jeugd van Tupac - die hij doorbracht in één huis met een Black Panther-activiste: zijn moeder - wordt in zo'n tien minuten afgehandeld. Terwijl het personage Tupac Shukur ongetwijfeld door die periode getekend werd. Het is tekenend voor de film: het is allemaal te weinig. Een collage, geen portret.
Manipulatie
We zien dat Tupac zijn hele leven in aanraking is gekomen met geweld. We zien zijn grote stappen als beginnend rapper zijn verworven bekendheid en uiteindelijk zijn succes. We zien de beschuldiging van verkrachting, de betrokkenheid bij een schietpartij met een dood kind als gevolg, de vechtpartijen, de vriendschap met Biggie die op een bepaald moment bekoelt enzovoort enzovoort. Maar op geen enkel moment krijgen we méér.
Terwijl er wel meer is. Een jeugdvriendin - Jada Pinkett - zegt op een bepaald moment "Je bent veranderd. Vroeger wilde je de wereld onderwijzen." Kijk, in die trend willen wij meer. Hoe is hij veranderd? En hoe komt dat zo? En hoe ziet Jada dat, iemand die hem al z'n hele leven kent?
Na de film hadden we een vies gevoel. Een gevoel van manipulatie. Want al te vaak schetste All Eyez On Me een beeld van "Ik stond erbij en ik keek ernaar." Goed, dat kan, maar we hadden wel het gevoel dat we een erg eenzijdig beeld kregen voorgeschoteld, één deel van de waarheid, het beeld van een maatschappij waarin élke (blanke) politieman een verdoken racist is en waarbij de dingen Tupac wel heel erg overkwamen zonder dat hij er eigenlijk zelf iets aan kon doen.
12 Years A Slave-regisseur Steve McQueen heeft de toelating gekregen van de nabestaanden van 2Pac om een documentaire te draaien over diens leven. Onze hoop voor een betere film ligt nu bij hem.
Deze recensie verscheen ook bij niewssite Newsmonkey.

15 juni 2017
Geert Verheyen