#Amerika - Public Enemy - Fight The Power (1989)

#Amerika - Public Enemy - Fight The Power (1989)

Amerika, niet het continent, wel de natie van vijftig federale staten en driehonderddrieëndertig miljoen Amerikanen die allemaal op een verschillende manier naar dat land kijken.

 

Van Simon & Garfunkel naar Public Enemy, hier kan het! We zagen en hoorden het nummer voor het eerst in de film van Spike Lee 'Do The Right Thing' in 1989 en het nummer zinderde de hele nacht door. Een splinterbom in beats and rhymes. Achteraf gezien ook het bekendste nummer van Public Enemy.

Fight The Power belichaamt de boodschap van zwarte trots in Amerika en maakt onderweg foto's van de witte iconen Elvis Presley ("Elvis was a hero to most / But he never meant shit to me, you see") en John Wayne. Zelfs Bobby McFerrin kon niet aan de woede ontsnappen, zoals Chuck D rapt: "Don't worry be happy / Was a number one jam / Damn if I say it you can slap me right here”. Deze militante en confronterende benadering was bedoeld om de zwarte gemeenschap sterker te maken en gaandeweg voor controverse te zorgen, waardoor veel albums werden verkocht. 

Op dat moment waren veel fans van Public Enemy blanke jongens die van de beats hielden en geassocieerd werden met de anti-autoriteitsboodschap. De groep had ook te maken gehad met beschuldigingen van antisemitisme, omgekeerd racisme en homofobie en kwam er grotendeels ongedeerd uit (hoewel de "minister van informatie", professor Griff, de groep verliet nadat hij had verklaard "Joden zijn slecht"). Dus blanken "rednecks" noemen in dit nummer was niet zo'n groot risico.

Public Enemy schreef Fight The Power voor de film op verzoek van regisseur Spike Lee. Lee's idee was om de groep een versie van het spirituele Lift Every Voice And Sing te laten opnemen, maar PE-producer Hank Shocklee verwierp dat idee en zei tegen Spike dat het het soort nummer moest zijn dat je uit auto's in Brooklyn zou horen schallen. Chuck D schreef de tekst op basis van het concept van de film, te beginnen met de titel. 

Het nummer verscheen voor het eerst op de soundtrack van de film, uitgebracht in juni 1989, een maand voordat de film in de bioscopen verscheen. Je hoort het in de openingsscène, waar Rosie Perez erop danst, en het wordt gebruikt als het motief, spelend uit de boombox van Radio Raheem (versierd met een Public Enemy-sticker) gedurende de film tot een climaxscène waarin Sal die met een honkbalknuppel kapot slaat.

Spike Lee herinnerde zich in 'Public Enemy: Inside The Terrordome': "We wisten dat (Fight The Power) in de zomer van 1989 uit zou komen. En in de zomer is er altijd één nummer in New York dat je, als het een hit is, overal kunt horen: in de metro, auto's, uit de huizen van mensen komen. Ik wilde dat dit lied een volkslied zou worden dat zou kunnen uitdrukken wat het jonge zwarte Amerika op dat moment voelde. Rond deze tijd was New York City onder burgemeester Ed Koch raciaal gepolariseerd en ik wilde dit lied in de film."

Enkele van de vele samples in dit nummer zijn onder meer Pump Me Up van Trouble Funk en Funky Drummer van James Brown, dat een vermelding krijgt in de tekst ("Sound of the Funky Drummer"). Chuck D besprak het nummer in 1990 met het tijdschrift Keyboard en legde uit: "We benaderen elke plaat alsof het een schilderij is. Soms moeten we op het geluidsblad een apart blad hebben om de samples voor elk nummer op te sommen. We gebruikten ongeveer honderdvijftig, misschien tweehonderd voorbeelden voor 'Fear Of A Black Planet'. Fight the Power heeft zo'n zeventien samples in de eerste tien seconden. Er zijn bijvoorbeeld drie verschillende drumloops die één grote drumloop vormen: de ene is een standaard Funkadelic-ding, een andere is een Sly-ding en ik denk dat de derde The Jacksons is. Daarna hebben we geluiden uit een beatbox gehaald. De openingslick is het einde van een Trouble Funk-plaat, bewerkt met doubling en reverb. En het refrein is muziek die achteruit gaat."

De originele versie op de soundtrack van 'Do The Right Thing' duurt vijf minuten en negenentwintig seconden en opent met een saxofoonsolo van Branford Marsalis. Public Enemy nam een ​​nieuwe versie op voor 'Fear Of A Black Planet' uit 1990. Die duurt vier minuten en tweeënveertig seconden en laat de saxofoon weg. 

6 juni 2023
Laurens Leurs