Best Kept Secret 2018: buiten de gebaande paden (2)

Voorbeschouwing

DaMusic beweegt zich dit jaar weer naar safaripark de Beekse Bergen, waar voor de zesde maal het Best Kept Secret festival wordt georganiseerd. Ooit begonnen als boutique festival, in reactie op de destijds nog krappe Nederlandse festivalmarkt, maar anno 2018 is er veel veranderd. Er zijn inmiddels meer festijnen waar je fatsoenlijk eten kunt, waar het publiek hier en daar op ludieke wijze wordt verrast met onaangekondigde optredens, waar milieubewustzijn geen lege huls is, maar een hervulbare harde plastic beker waar statiegeld op zit.

Vorig jaar trok de organisatie een ruimer jasje aan. Als je eenmaal Radiohead en Arcade Fire hebt weten te strikken, is er geen weg meer terug, zou je zeggen. Wat opvalt aan de affiche van komende editie, is de programmering op de mainstage. Het zijn heus geen oninteressante namen, maar ze duiden wel op een typisch euvel van deze tijd; geef het een organisatie maar eens te doen bands te vinden die actueel zijn en een eensgezinde myriade aan toeschouwers op de been weet te brengen. Dat lukt nu eenmaal niet elk jaar. In een gefragmenteerd poplandschap hunkeren we naar collectieve muzikale ervaringen, maar de tube raakt een keer leeg.

 

Warpaint, The National, Tyler The Creator, Spoon; ze hebben niets nieuws uit. Dat geldt enkel voor Father John Misty en Arctic Monkeys – maar die laatsten leverden met ‘Tranquility Base Hotel & Casino’ juist het minst toegankelijke werk tot dusver af. Future Islands? Stonden in 2015 al op het hoofdpodium. Moet gezegd: met LCD Soundsystem heeft Best Kept Secret in potentie de meest feestelijke afsluiter ooit te pakken. Aldus treden wij, net als in the good old days, liever buiten de gebaande paden. In deze voorbeschouwing voeren we u alvast kriskras door de te ontdekken acts op deze editie. In twee viertallen.

 

Deerhunter (TWO, vrijdag 8 juni 21.30 – 22.30)
Even was er paniek naar aanleiding van de aankondiging dat de band van bezetting zou wisselen. Maar dat bleek een storm in een glas water: niemand gaat weg, er komt enkel een toetsenist bij. Deerhunter is één van onze favoriete indierockbands – al vonden we het laatste wapenfeit ‘Fading Frontier’ wat mak. De band rondom de idiosyncratische en onberekenbare Bradford Cox debuteert tijdens de huidige Europese tour veel nieuw materiaal van het later dit jaar te verschijnen zevende album ‘Why Hasn’t Everything Already Disappeared?’ Zolang die vraag niet beantwoord is, blijft Deerhunter urgent.

Yellow Days (THREE, zondag 10 juni 15.30 – 16.30)
George van den Broek, een jonge twintiger uit Manchester, is een soort kruising tussen wijlen Joe Cocker en King Krule. Of, zo zou je kunnen zeggen, hij belichaamt de Engelse versie van Unknown Mortal Orchestra, waar de nadruk dan vooral ligt op de vervormde vocalen. Zijn indie-r&b werd in 2016 uit het niets een hit op YouTube. En het officiële debuutalbum, het wat curieus getitelde ‘Is Everything OK In Your World?’, doet het nog veel beter. Alex Turner relativeerde in 2006 het blindelings volgen van Britse hypes, maar hier lijkt toch echt iets aan de hand. Moeten we even langs. 

 

Arp Frique DJ-set (FOUR, zaterdag 9 juni 22.00 – 23.00)
Er is in Nederland sinds enige tijd een nieuwe muzikale trend waarneembaar. Die komt erop neer dat Europese muzikanten zich toeleggen op de van oudsher zwarte en exotische genres. Niet op een neo-imperialistische manier, maar door samen te spelen met oorspronkelijke vertegenwoordigers. Zie Altin Gün (Turkse psychedelica) of de Mauskovic Dance Band (cumbia). Arp Frique, die zaterdag op prime time een dj-set verzorgt, is in korte tijd uitgegroeid tot een nieuwe ster aan het Afrobeat-firmament. Maar ongetwijfeld zullen er ook de nodige disco- en funkklassiekers worden opgelegd.

Sudan Archives (FIVE, vrijdag 8 juni 23.00 – 23.45)
Op papier klinkt het al goed: een one-women-band die onorthoxe r&b maakt met slechts een viool. Op Spotify klinkt het nog beter, in de vorm van sterke singles als Nont For Sale en Pay Attention. Dat belooft dus heel wat voor de liveshow van Brittney Parks aka Sudan Archives. Ze besloot op jonge leeftijd zichzelf meester te maken in het plukken aan vioolsnaren en zo een klankwereld op te trekken waarin Noord-Afrikaanse folk versmelt met experimentele elektronica. Een universum waarin gedanst mag worden bovendien door iedereen die het wel gelooft met de Arctic Monkeys.