#BoksSongs - Warren Zevon - Boom Boom Mancini (1987)

De één beschouwt boksen als een edele en tactische vechtsport, waarbij ringinzicht, de coördinatie van voeten, ogen en handen en conditie centraal staan.  De ander veroordeelt het als bloederige, zinloze barbarij.  Daar gaan we deze week niet over oordelen. Wel zoeken we een zevental songs bij elkaar, waarbij een bokser of de sport een rol spelen in de song.

 

We hebben hier al eens eerder gesteld dat iedere gelegenheid om Warren Zevon voor het voetlicht te brengen een goede gelegenheid is. Wij hadden het, in de studentenhoogdagen midden jaren tachtig in Brussel, nogal voor de Amerikaanse bard. Het toeval wil dat de man toen een heuse comeback vierde in gezelschap van de helden van R.E.M., die hem uit het slop haalden met een superfijn, rauw gelegenheidskwartet, The Hindu Love Gods, in 1984 met als single Gonna Have A Good Time, een cover van The Easybeats. Dat beviel dermate dat Zevon gretig gebruik maakte van hun diensten om een nieuwe plaat, 'Sentimental Hygiene' op te nemen in 1987 met ook nog bescheiden gastrolletjes voor helden als Bob Dylan, Neil Young en George Clinton. Toen er nog studiotijd restte, werden ook nog enkele leuke covers opgenomen, die resulteerden in een volledige Hindu Love Gods-plaat, die in 1990 eindelijk werd uitgebracht en bovendien ook nog een onverhoopte radiohit opleverde met de cover van Raspberry Beret (Prince). 

Op 'Sentimental Hygiene' stond als tweede nummer Boom Boom Mancini, een potige hardrocker en een eerbetoon aan lichtgewichtkampioen Ray "Boom Boom" Mancini met de heerlijke openingszin: “Hurry home early, hurry on home / Boom Boom Mancini’s fighting Bobby Chacon”. Onder andere verhaalt hij, vanachter de piano (hij speelde ook de leadgitaar in) over het gevecht van Mancini tegen Arturo Frias in Las Vegas in mei 1982 met, naar verluidt, de beste eerste ronde in de boksgeschiedenis, waarbij Frias al onmiddellijk Mancini doet wankelen en een bloedneus bezorgt, maar Mancini riposteert onverbiddelijk met een knockout in de laatste minuut van die eerste ronde: “And he put him away in round number one." 

Ook de tragische kamp tegen Zuid-Koreaan Duk Koo Kim passeert de revue, waarbij Kim hersenbeschadiging opliep en vijf dagen na de kamp overleed. Mancini ging naar de begrafenis in Zuid-Korea, viel in een diepe depressie en herhaalde vaak dat de zwaarste momenten in zijn leven die waren waarbij hij door passanten werd gevraagd naar deze kamp. De vader van Warren Zevon, William, was ook een bokser, waardoor de passie van de artiest voor dit onderwerp wellicht werd gestimuleerd.