#BrianEno - Brian Eno - Third Uncle (1974)

#BrianEno - Brian Eno - Third Uncle (1974)

Deze week draait het om Brian Eno. Wellicht één van de boeiendste artiesten uit het lot en zeer zeker de interessantste!. Hoewel hij ook actief is als kunstenaar en producer, lichten we deze week toch zijn rol als muzikant en componist uit.

Hij heeft Belgische roots. Zijn oma was van Ieper, naar verluidt. Een renaissanceman van alle markten thuis, een generalist die uit alle specialiteiten in een mum van tijd het allerbeste naar boven weet te halen.

Gestart als vreemde vogel (inclusief boa en veren) in Roxy Music en niet compatibel met de andere uitgesproken sterke karakters binnen deze groep, ging hij al vlug zijn eigengereide weg die hem naar alle uithoeken van de artistieke kamer voerde. Aan de stedelijke openbare bibliotheek aan het Muntplein ontleenden wij 'Another Green World', 'Taking Tiger Mountain (By Strategy)' en 'Here Come the Warm Jets' uit en we begrepen meteen waarom hij een briljante groep als Roxy Music zomaar kon verlaten.

New Wave lang voor de term überhaupt bestond. Alleen al de baspartij van Brian Turrington, die het hele nummer door prominent blijft knallen, de duellerende gitaren van Phil Manzanera en Brian Eno op de rand van dissonantie en dan de donderende drums van Freddie Smith, die bijna onhoorbaar ritmisch ondersteund worden door de percussie van Robert Wyatt. Even later werd het geheel nog eens licht overgedaan door Bauhaus op 'The Sky’s Gone Out' in 1982. Ze kennen hun klassiekers.

 

27 september 2021
Laurens Leurs