Dirk Blanchart – ‘Stripped: Live Solo Recordings Vol.1’

RE:introducing

Dirk Blanchart gaat tegenwoordig volledig solo de hort op. Op 'Stripped: Live Solo Recordings Vol. 1' doorloopt hij in een vijftien songs tellende liveset zijn carrière gaat en haalt hij ook nog een handvol muzikale inspiraties uit de kast.

Zoals de titel al aangeeft, is deze release de eerste in een reeks, al is het voorlopig niet echt duidelijk of en wanneer er een opvolger aan zal komen. Deze release is ook de voorloper van een nieuw album, maar eerst gaat Blanchart met dit materiaal op tournee.

Blanchart kan terugblikken op een heel verleden in de muziek. Er was Once More en Luna Twist, maar ook als producent verdiende hij zijn sporen voor Elisa Waut, Kloot Per W en vele anderen. Bovendien tekent hij steevast present bij Belpopreleases als '100 op 1' of 'Eigen Kweek'. Wie zijn werk uit de eighties en de nineties wil leren kennen, kan terugvallen op de compilatie 'Beats & Ballades' (1980 - 2005).

'Stripped' werd live opgenomen voor een select publiek en laat Blanchart horen als one-man-band. Blijkbaar was dit een manier om op eigenzinnige en creatieve wijze de eigen backcatalogue te herinterpreteren.

Uit 'Pretty Dark Album', zijn laatste album dat alweer uit 2006 dateert, plukt hij twee songs: het hier folky klinkend Pre Millenium Friend en bonustrack Love Is For Losers. Het leven en de liefde wordt bezongen in bluesy opener L'Amour Ca Va. Het gitaarspel is basaal, maar catchy, en bevat wat funky insteekjes. Bovendien is er de uit duizenden herkenbare, soms zwaar doorrookte stem van Blanchart.

'Stripped' gaat volledig tot de essentie: een akoestische gitaar, een stem en een verhaal dat soms aangesterkt wordt met footstomp. Bekende songs als Building An Empire ontbreken niet en vooral de herwerkingen van Zotte Morgen (Zjef Vanuytsel), een overblijfsel uit Blancharts jeugd, en een straf Personal Jesus (Depeche Mode) trekken de aandacht.

De combinatie van blues en die rauwe stem werkt in Vertigo Blues. Ook het door een elektrische gitaar versterkte Devil In Town overtuigt. En dan is er nog de kurkdroge humor die Blanchart hanteert. Zo wordt het mooie Fool Yourself Forever doodleuk aangekondigd als een nummertje uit zijn allereerste soloplaat ("en dat is intussen al even geleden").

Wij zijn gewoon aangenaam verrast door dit 'Stripped: Vol.1' en benieuwd naar het vervolg.