#EC - Elvis Costello & the Attractions - Beyond Belief

Zevenenzestig (!) is de brave man. En met 'The Boy Named If' is hij toe aan de tweeëndertigste (!) studioplaat. Patrick Declan Aloysius Macmanus aka Elvis Costello moet wel ongeveer op iedere kamer van zijn woning de leuze “Ledigheid is des duivels oorkussen” boven de deur hebben hangen. Hij blijft maar bezig. Meer nog: de nieuwe is een "heeeullle goeie"! Niet dat de man bekend staat voor veel draken of minpunten, maar toch. Deze knalt weer behoorlijk harmonisch vitriool. Tijd voor een bescheiden (en puur arbitraire) terugblik op een aantal van zijn hoogtepunten.

Samen met heel wat “oudere jongeren” werd onlangsherdacht dat één van onze schrijvende, stille helden, Marc Mijlemans, vijfendertig jaar geleden veel te jong het leven liet, gestorven van verdriet. Daarom citeren we nu zijn recensie van 'Imperial Bedroom', een Costelloklassieker.

“In een platenhoes zit vaak de ziel van een artiest besloten, al gaat dat niet op voor het voetvolk, natuurlijk, want dan zou tachtig procent van het aanbod het naakte vinyl met stukken uit 'Het Kempenland' moeten bedekken. Elvis Costello heeft wel een ziel, en zijn nieuwe 'Imperial Bedroom' zit verpakt in een abstract schilderij dat 'Snakecharmer And Reclining Octopus' heet en uit 1942 dateert. Stront aan de knikker! Hadden wij hier dan toch te maken met een latente intellectueel die al die jaren slechts bij wijze van divertissement de Boze Meneer heeft uitgehangen?"

"Draaien wij de hoes even om, dan vinden wij Elvis II democratisch temidden van zijn boys onder het lover van een charmante strohoed en met een knijpbrilletje op zijn neus. Wij hadden even de neiging niet goed te worden tot de plaat werd opgezet en dadelijk ons doorvoeld mea culpa ten hemel steeg. 'Imperial Bedroom' blijkt namelijk, met uitzondering van de vroege klassiekers 'My Aim Is True' en 'This Year's Model', de meest indrukwekkende collectie Costellosongs te zijn. Costello trapt en slaat niet langer meer wild om zich heen, maar wijst nu met een ironische glimlach om de lippen met de vinger, en omdat ons altijd verteld is dat ook dat ongemeen onbeleefd is, nemen we daar graag genoegen mee. "

Getekend, Marc Mijlemans. Beyond Belief, voor Marc.