#EC - Elvis Costello & the Attractions - High Fidelity (1980)
Zevenenzestig (!) is de brave man. En met 'The Boy Named If' is hij toe aan de tweeëndertigste (!) studioplaat. Patrick Declan Aloysius Macmanus aka Elvis Costello moet wel ongeveer op iedere kamer van zijn woning de leuze “Ledigheid is des duivels oorkussen” boven de deur hebben hangen. Hij blijft maar bezig. Meer nog: de nieuwe is een "heeeullle goeie"! Niet dat de man bekend staat voor veel draken of minpunten, maar toch. Deze knalt weer behoorlijk harmonisch vitriool. Tijd voor een bescheiden (en puur arbitraire) terugblik op een aantal van zijn hoogtepunten.
Een van onze meest gespeelde en gekoesterde Costello-platen, 'Get Happy'. Omdat wij er de zuurverdiende studentencenten in Fonosjop Kludde aan besteedden. Driehonderdvijfendertig belgische franken, als het u belieft. En als je vijftien bent, speel je die dan tot in den treure. Tot je elke zucht, elke zinsnede en passage bijna achterstevoren kan citeren.
Maar, niet alleen daarom. Ook met een beetje objectiviteit kunnen we nu, tweeënveertig jaar later, nog steeds stellen dat het een hele goede plaat is en blijft. Eigenlijk ook een eerste (van vele) stijloefeningen, waarvoor Costello nooit of te nimmer terugdeinst. Hier dompelt hij zich diep onder in de soul-, Stax- en Motowntraditie. De plaat barst van de energie en levenslust. Maar liefst twintig songs klokken af tussen anderhalve en drie minuten. Zoals het perfecte popsongs betaamt.
We kiezen voor High Fidelity, waarin een koppel zich in verschillende kamers met andere liefdespartner bevindt, wijfelend over de ontrouw. Eén van Costello’s favoriete songs: "This is a pretty exciting record. It's very raw singing and a great rhythm track. We cut it in Holland, where we had nothing else to do but go mad in the studio." (Rolling Stone).
De mooie film uit 2000 over een vinylwinkel, 'High Fidelity', was naar de song genoemd, hoewel hij niet voorkomt op de soundtrack, maar Costello is een favoriet van de winkeluitbaters, waardoor Shipbuilding toch de score haalde. Ook niet mis, maar vandaag gaat het dus om het broeierige High Fidelity, waar ook de warme, vintage groepsklank altijd opnieuw verbaast. Verdomd goede productie alweer van Nick Lowe.