#EC Elvis Costello & the Attractions - (I Don’t Wanna Go To) Chelsea (1978)
Zevenenzestig (!) is de brave man. En met 'The Boy Named If' is hij toe aan de tweeëndertigste (!) studioplaat. Patrick Declan Aloysius Macmanus aka Elvis Costello moet wel ongeveer op iedere kamer van zijn woning de leuze “Ledigheid is des duivels oorkussen” boven de deur hebben hangen. Hij blijft maar bezig. Meer nog: de nieuwe is een "heeeullle goeie"! Niet dat de man bekend staat voor veel draken of minpunten, maar toch. Deze knalt weer behoorlijk harmonisch vitriool. Tijd voor een bescheiden (en puur arbitraire) terugblik op een aantal van zijn hoogtepunten.
De favoriete seventieselpee van Kids-voorman Ludo Mariman en hij heeft een punt. De eerste plaat van Costello met de enige, echte Attractions, waarmee hij de meeste nummers van 'This Year’s Model' live al speelde. En dat is duidelijk te horen aan de snedigheid en de stürm und drang die ze hanteren (de eerste, 'My Aim Is True' werd ingespeeld door de Amerikanen van Clover, later beter bekend als The News van Huey Lewis And The News). De plaat werd zowel door publiek als critici laaiend onthaald (het is één van de vijf favoriete elpees van misantroop Robert Smith van The Cure, figures).
Deze keer gaan we voor het weergaloos spannende (I Don't Want To Go To) Chelsea, één van de opwindendste nummers van de laatste vier decennia en geschreven door Costello, toen hij nog geen professioneel muzikant was, maar computerprogrammeur. De song is geïnspireerd door film en zijn kinderherinneringen op trips naar Chelsea: Costello: “Early one morning, I snuck my guitar into the office, as I knew I'd be working late into the night. Once everyone else had gone home and I was alone in the otherwise darkened building, with just the hum and chatter of the computer terminal and the far-off light of a coffee machine next to the stairwell where murderers lurked, I wrote (I Don't Want To Go To) Chelsea”.
Weergaloze gitaarriff en ook de baslijn van Bruce Thomas werd vaak geïmiteerd, maar zelden geëvenaard. Het was ook de debuutsingle van 'This Year’s Model' en tot op vandaag één van zijn absolute live toppers.