Eindejaarslijstje Buurman
Eindejaar 2017
In 2017 was het weer aan Buurman om een stap naar voren te zetten. En dat hebben ze met de nodige impact gedaan. Dan ga je toch gewoon bij die mannen langs en vraag je wat hen in 2017 zoal begeesterd en geïrriteerd heeft.
Nu al klassiekers
THE WAR ON DRUGS - 'A Deeper Understanding'
SPENCER THE ROVER - 'The Late Album'
THE LUMINEERS - 'Cleopatra'
RON SEXSMITH - 'The Last Rider'
ERTEBREKERS - 'Otel'
DOUGLAS FIRS - 'Hinges Of Luck'
SPINVIS - 'Trein Vuur Dageraad'
WARHAUS - 'We Fucked A Flame Into Being' (officieel van vorig jaar, maar zo goed dat hij mee mag, toch?)
ARCADE FIRE - Everything Now
Subliem, maar vluchtig
Wat mij triggert in muziek, is net de tijdloosheid. Veel oude muziek daardoor: Eagles, Brel, The Band, … Ik zie de laatste tijd wel meer en meer mensen met het juiste kapsel, die in deze Instagram-tijden gebombardeerd worden tot koning of prinses om een jaar later voor goed vergeten te worden. Wat ze maken lijkt soms van ondergeschikt belang. Heel even meedrijven op de hype en daarna weg.
Pas op : ook daar heb ik respect voor. Misschien is dat hoe het nu werkt?.Waarschijnlijk zelfs. Maar doe mij dus maar die ouwe platen; of nieuwe platen, die de klasse hebben om de vorm te overstijgen, en dus zullen blijven; voor altijd.
Het podiumbeest
The Lumineers, Nathaniel Rateliff, Damien Rice, Winterland 76
Vergeet de hype
Iedereen zoekt zijn weg. Ik heb niks dan respect voor hen, die de moed hebben te blijven zoeken en te blijven vernieuwen, grenzen verleggen; te beginnen met die van zichzelf. Hype of niet, de sterksten overleven; hoe hun parcours ook loopt.
Kritiek op de kritiek
Hoe meer sterren hoe liever. Streelt het ego en je voelt je begrepen. Slechte recensies krassen in meer of mindere mate in je hart. Maar soms stel je vast dat de journalist in kwestie wel een punt had. Dat kan jaren later zijn. Moet je durven toegeven. Je zingt één lang lied. De verschillende albums, die je maakt, zijn hoofdstukken in één lang verhaal. De manier waarop die journalist zijn mening verwoordt, is wél een issue. Soms maakt hij zich interessanter dan hij is, om welke reden dan ook. Maar een eerlijke mening, daar kan niets mis mee zijn. De ergste recensies zijn dan ook de recensies die je niet krijgt. Als ze je doodzwijgen. Gelukkig mogen wij op dat vlak niet klagen :-)
Het oog wil ook wat
Mijn kleinkinderen krijgen Rinus Van de Velde te zien.
Wat brengt 2018?
We beginnen het jaar met een nieuwe theatertour : 'Dans & Dwaal'. We zijn nu druk bezig met de laatste repetities, projecties monteren, scenebeeld, etc. Deze theatertour loopt tot het einde van het jaar, en wordt in de zomer onderbroken voor een festivalseizoen. Er staan heerlijke plekken op de zomeragenda. Dus dat belooft. Tussendoor proberen we te bouwen aan een vervolg van het Nederlandse en Zuid-Afrikaanse verhaal dat vorig jaar is gestart.
Waar kijk je naar uit van andere artiesten?
Ik wens alle artiesten inspiratie; iedereen tout court. Want uit inspiratie volgt verbeelding. En verbeelding... laat dat hetgeen zijn waar de wereld volgens mij een stuk mooier van wordt. Tegen beter weten in, voor wat het waard is.