Eindejaarslijstje Jeroen Poelmans

Eindejaar 2017

Zet een goede dansplaat op en zijn spastische dansbewegingen doen zelfs Samuel T. Herring van Future Islands verbleken, maar daar trekt (jp) zich niets van aan. Net zo min als van genres trouwens, want in zijn lijstje prijken naar Björk ook gewoon Moses Sumney, Vince Staples, Nick Cave en Slowdive. Ontdek wat de frisse wind van de redactie dit jaar hier nog allemaal deed binnenwaaien.

Nu al klassiekers

1. Björk – ‘Utopia’
2. Moses Sumney – ‘Aromanticism’
3. Slowdive – ‘Slowdive’
4. The National – ‘Sleep Well Beast’
5. Mura Masa – ‘Mura Masa’
6. Jlin – ‘Black Origami’
7. Mount Eerie – ‘A crow looked at me’
8. Vince Staples – ‘Big Fish Theory’
9. Thundercat – ‘Drunk’
10. Jay-Z – ‘4:44’

Subliem, maar vluchtig

1. Afghan Whigs – ‘In Spades’
2. Four Tet – ‘New Energy’
3. Lorde - Melodrama

De podiumbeesten

1. Vince Staples – Rock en Seine, 25/08/2017
2. Nick Cave & The Bad Seeds – Sportpaleis, 13/10/2017
3. Moses Sumney – Botanique, 20/11/2017
4. The xx – Rock en seine, 27/08/2017
5. Roméo Elvis – Couleur Café, 30/06/2017

Vergeet de hype

Lil Kleine. Ik zag hem op Laundry Day 2017, waar hij een half uur speelde. Het meest lachwekkende halfuurtje ooit. Hij kwam niet verder dan wat uitroepjes als “zwaaien!” of “steek die handen omhoog”, en van rappen kwam al helemaal niets. Schandalige vertoning. Maar goed dat ik niet voor hem kwam.

Kritiek op de kritiek

De beste recensie was die in De Morgen over Nick Cave.

Het oog wil ook wat

Het moment waarop ‘Scum fuck flower boy’ te expliciet is en het dan maar ‘Flower Boy’ wordt…

De obligatoire voorspelling

2018 wordt het jaar van… (tromgeroffel) Khalid! Hij verbaasde ons in het voorprogramma van Lorde en bewees dat hij méér had dan enkel een goede stem.

Komt ook in de buurt: Moses Sumney. Maar geef hem nog enkele albums de tijd. (Trouwens, wie zegt dat we willen dat hij doorbreekt? Laat hem maar een verborgen parel blijven!)