Eindejaarslijstje Tiny Legs Tim
Eindejaar 2017
Hij heeft het er moeilijk mee om iets zinnigs mee te delen over 2017. Niet uit slechte wil, maar meer omdat het hem niet bezig houdt. Desondanks heeft Tiny Legs Tim wel degelijk iets te zeggen. De mening van een oude man in een jong lijf over het afgelopen jaar.
Nu al klassiekers
Sorry, maar ik kan er geen drie bedenken…. Niet omdat er geen klassiekers zijn uitgekomen in 2017. Het was ongetwijfeld een vruchtbaar jaar, maar ik zit met mijn hoofd zo in de “oude” muziek dat ik de nieuwe releases veel te weinig volg.
Subliem, maar vluchtig
Als iets subliem is, dan blijft dat zo, denk ik; ook na verloop van tijd. Maar ja, ik heb dan ook een voorkeur voor tijdloos klinkende muziek.
Het podiumbeest
Ik ben niet zo vatbaar voor show, maar genuine overgave van een muzikant op het podium en spelplezier raken me wel. Tinariwen is bijvoorbeeld zo’n band die samen met zijn publiek de trance opzoekt; zonder forceren, louter en alleen met de muziek en af en toe wat handgeklap.
Vergeet de hype
Volg ik niet. Muziekbeleving is heel subjectief. Ik focus liever op wat ik goed vind dan op wat me stoort.
Kritiek op de kritiek
Recensies zijn zo relatief. Of het nu om een positieve of een negatieve recensie gaat. Soms lees je een review van een optreden waar je zelf bij was en moet je vaststellen dat de reporter het helemaal anders heeft beleefd. Er zijn dan ook ontzettend veel variabelen in het spel. Enkel de plaats waar je stond tijdens het concert kan al heel bepalend zijn, of je gemoedstoestand die dag,…
Het oog wil ook wat
Het laatste decennium waarbij je nog met één foto de sfeer kan weergeven is volgens mij de jaren negentig. Sinds het nieuwe millennium is alles constant aanwezig. Alles komt terug. Alles loopt door elkaar. Jonge mensen hebben zowel de nieuwste drum & bass, eightieshits, Nirvana als Robert Johnson in hun Spotify staan. Subculturen vermengen zich en alles loopt door elkaar.
Het beeld dat ik op onze tijd zou plakken heeft niets met muziek te maken. We worden meer dan ooit allemaal meegesleurd in het steeds verder escalerende, neoliberale consumentisme. Mijn beeld voor deze tijd: een koppel dat als ezels beladen, met dikke zakken van de Primark en de C&A, van de winkelstraat naar de auto wandelt. Je kent het beeld wel.
Wat brengt 2018?
Ik ga het hele jaar werken aan een nieuw album. Eind 2018 komt daar meer nieuws over. In het najaar doe ik ook een theater tour ‘Melodium Rag XL’ waarbij we het principe van spelen met één microfoon uitbreiden naar de volledige band. Heerlijk akoestisch en dynamisch.
Waar kijk je naar uit van andere artiesten?
Ik kijk uit en ben heel benieuwd naar de debuutplaat van Reena Riot die er zit aan te komen in 2018. Ook de jonge gasten van Bluebird brengen binnenkort een eerste live ep uit. Heel benieuwd hoe die verder gaan evolueren.
Tour data Tiny Legs Tim: www.rumoer.be