#ExitBelpop100 - De Kreuners - Gezellig Samenzijn (1981)
Belpopkleppers die om een of andere duistere reden niet (meer) figureren in de Belpop 100 van Radio 1. Maar niet getreurd: wij vergeten ze niet en brengen ze licht gedocumenteerd weer onder uw gewaardeerde aandacht.
Het nadeel van een hitmachine als De Kreuners is natuurlijk dat er voor een Belpop 100 door heel veel mensen op te veel verschillende nummers wordt gestemd en je er finalement niet tussen geraakt. Zonde, maar het is een feit: love ‘m or hate ‘m, ze staan er sinds het prille begin van de belpop nog altijd. Afgelopen zomer nog kunnen opmerken tijdens het Breekout Festival, waar de jukebox op gang werd getrokken door een zeer potige versie van dit Gezellig Samenzijn om dan een knotsvolle wei van voor naar achter en van links naar rechts op sleeptouw te nemen op een roetsjbaan.
Gezellig samenzijn stond op het onvolprezen debuut '’s Nachts Kouder Dan Buiten' uit 1981. Voor de opnamen van die plaat was er geen geld om naar opnamemekka Londen te trekken en dus werd er gekozen voor de ICP-studio in Brussel met opnieuw Jean-Marie Aerts achter de knoppen. Twaalf opnamedagen waren nodig om de klus te klaren. In totaal worden er twaalf songs ingeblikt.
"Ik had aan Jean Marie Aerts, de producer, de opdracht gegeven mijn stem tijdens de mix niet vooraan te plaatsen, maar te laten opgaan in de groep, te laten klinken als één geheel. Ik nam bewust platen mee naar de studio om te laten horen dat ik niet wou dat het klonk zoals op de platen van Boudewijn De Groot, maar wel zoals die van Ray Davies en The Kinks. Zo wou ik ook dat onze eerste plaat klonk. Mijn stem moest een beetje naar de achtergrond, opgaan in het geheel van de groep. Achteraf beschouwd zijn we daar misschien iets te extreem in geweest in die keuze", zegt Walter Grootaers over de opnames.
Die eerste plaat werd beoordeeld als een nogal koude bedoening: harde gitaarmuziek, metaalklanken en een ruwe aanpak. Meteen reageert Walter met: "Dat was ook de bedoeling. We waren geïnspireerd door de new wave en de postpunk. We behoorden tot de cool generation, maar met voldoende aandacht voor power, want we wilden in eerste instantie als een rockgroep klinken. Wanneer iets later de synthesizer zijn intrede zal doen, besloten we meteen dat instrument als een taboe te beschouwen. Later duikt het sporadisch hier en daar op, maar met mondjesmaat, alleen maar om hier en daar in een nummer een muzikaal tapijtje te gebruiken. De synthpop die tijdens de jaren tachtig hoogtij zal vieren, heeft onze groep dan ook nooit aangesproken", legt Grootaers verder uit.