#Go-Betweens - The Go-Betweens - The House That Jack Kerouac Built (1987)

Het was single Bachelor Kisses die ons bekeerde tot The Go-Betweens. Die klonk immers als zoete honing voor een roedel beren en onze fascinatie en eeuwige bewondering voor deze Aussies was geboren.

Toeval of niet, maar ook in 1987 kweelde nog een andere groep een fijn nummer over Amerikaans dichter, romanschrijver en pionier van de Beat Generation Jack Kerouac, want ook 10.000 Maniacs met de immer fantastische Nathalie Merchant stipte de man aan.

Op die van The Go-Betweens beschrijft Robert Forster een meisje en haar vrienden die zwaar beïnvloed zijn door de koning van de Beat Generation. Hij wordt terzelfdertijd aangetrokken en afgestoten door het meisje in de song en haar "bad crowd."

Een co-write van McLennan en Forster. Deze laatste zei hierover: “The Go-Betweens had been in London for four years by that time and I was unraveling in quite a rock-and-roll way." Gevraagd wie Forster bedoelde met de “bad crowd”, antwoordde hij: "That song is sort of like a soundtrack to careering around London, writing songs and just looking weirder and weirder every week. London encouraged that - no one holds you back if you want to dress weirder and act weirder there are no brakes. So the bad crowd could be anyone I ran into on a particular night."

Van de eveneens magnifieke lp 'Tallulah', waarvoor ze ook multi-instrumentaliste Amanda Brown aantrokken, die op The House That Jack Kerouac Built de viool behoorlijk laat gaan ten dienste van de zeer mooie song.