Halfweg 2019, deel 1

Flashback

Sommige redacteurs en/of fotografen hebben we bijna een pistool tegen de slaap moeten zetten om uit hen te persen wat zij de beste plaat van de eerste helft van 2019 vonden. Staar u hier vooral niet blind op, maar getuig van een open geest en neem de keuze van onze redactie even door. Wie weet doe je wel een ontdekking.

Dé ontdekking van het voorjaar kwam voor mij uit Frankrijk. De mij tot dan toe onbekende H-Burns bracht mij met zijn album ‘Midlife’ in hogere sferen. Geen plaat kent een betere opener dan deze met Tigress en dit jaar hoorden we nog geen beter duet dan Sister waarop Kate Stables (This Is The Kit) mee mocht doen. Elk nummer kreeg van Spotify het label “explicit” opgekleefd, maar dit is geen plaat vol vuilbekkerij, wel eentje met doorleefde, openhartige songs van een man die al heel wat meegemaakt heeft en dat brengt met een kwaliteit, minstens gelijk aan Eels. Geloof je me niet? Luister dan naar de afsluiter, Friends en ik wed dat je ook vriendjes wil worden met deze man. Op 1 juli staat H-Burns in het voorprogramma van Cat Power in het Franse Lille. Dat is maar net over de grens, toch? (ma – redacteur)

Platen die er bijna niet waren gekomen zijn meestal absolute pareltjes. Het is een natuurwet in de muziekwereld die ook van toepassing is op ‘Eraserland’. Timothy Showalter, de man achter Strand Of Oaks leek de gitaar even voorgoed in de wilgen te hangen, maar gelukkig dwong zijn omgeving hem in de studio met dit bescheiden meesterwerk als resultaat. Van het profetische en optimistische Weird Ways tot het episch melancholische Forever Chords, er is geen enkele emotie die niet passeert, met het titelnummer als absoluut hoogtepunt. (nvh – redacteur)

Wie is 'Guy', vraag je je af? De nieuwste plaat van onze eigenste echte Zwangere Guy, lid van het hiphopcollectief STIKSTOF, dat is Guy. Het is ook mijn favoriete plaat van 2019. Met deze plaat toont Zwangere Guy zijn potentieel en dat is veelbelovend naar de toekomst toe. (bs – fotograaf)

Lang moesten we dit jaar niet wachten op het hoogtepunt van de eerste jaarhelft. De eindejaarsindigestie was amper verteerd of daar kwam het Limburgse PEUK ons het debuut al door de strot rammen. Of hoe kokhalzen voor een keertje best wel lekker voelde. Hypermoderne, muzikale innovatie moet je op het schijfje niet gaan zoeken, maar het bulkt wel van de perfecte punkrocksongs. Ter gelegenheid van deze halfjaarcijfers diepten we onze recensie van de plaat nog eens op, en eigenlijk willen we enkel de slotparagraaf herschrijven: de tourdata zijn intussen gepasseerd, maar check de Facebookpagina want Peuk komt naar je toe deze zomer! (cd – redacteur)

Whispering Sons – 'On Image' (live-ep) / Fontaines DC – 'Dogrel' (jv – redacteur)