#Koperwaren - Dexy’s Midnight Runners - Geno (1980)

Er zijn zo van die momenten in het bestaan van een muziekliefhebber, die je even doen stilstaan bij een welbepaald fenomeen.  Zo werden wij ooit omvergeblazen (letterlijk en figuurlijk) door een arrangement op een fel gekoesterde Beatles-plaat.  Een bataljon koperinstrumenten gaf het nummer een extra élan. En de song was al niet minnetjes. Reden genoeg om ons oog te laten vallen op magnifieke blazersarrangementen.

Tussen het Koninklijk Atheneum aan de Burgemeester Philipslaan en de bushalte op het Kolonel Aertsplein lag er een heel belangrijk tussenstation, toen wij vijftien jaar oud waren. Aan het begin van de Bosstraat lag namelijk Muziekshop Mada, waar we ons vinylgerief met ons karig zakgeld konden aanschaffen. En Mada had een heel grote en leuke bak singles aan 30 frank (0.74 eurocent). Daar hebben we een en ander uitgesleept dat vandaag de dag nog steeds in de kast en onder de naald schuift. Eén van de leukste singles was het heerlijke tweede plaatje van Dexy’s Midnight Runners, Geno, met die lekkere overdaad aan enthousiast wegtoeterende blazers. Die single werd tientallen keren per dag achter elkaar luid en duidelijk door de boxen gejaagd tot ook de ouders het helemaal van buiten konden meekwelen: “Geno, Geno, Geno,...” .

Een song, opgedragen aan de Amerikaanse soulzanger Geno Washington die nooit een grote ster in het thuisland was ,maar die, zoals meer soulsterren, in het noorden van Engeland een quasi-goddelijke status genoot. Washington slaagde er zelfs in om in de sixties twee topveertighits in de UK te scoren met Water en Michael.

Zanger en brein van de Dexy’s, kevin Rowland, en gitarist Al Archer schreven dit op en top soulpopnummer: een regelrechte nummer één met de lijn: "This man was my bombers, my dexys, my high." Dexy’s waren uppers, peppillen, Dexedrine. Rowland vertelde the Guardian: "I saw Geno Washington in sixty-eight at the Railway Hotel in Harrow. I was fiftieen years old and out with all the older kids – you had to be eighteen to get in – short-haired, cool-looking mods-turning-into-skinhead types. Looking back, it's probably not the best gig I've ever been to, but I didn't have anything to compare it to."

De debuut-lp 'Searching For The Young Soul Rebels' was van hetzelfde laken een broek, elf northern soulkrakers met bakken enthousiasme gebracht. Het is zo één van de platen die je vantijds moet opzetten. Op elf en knallen. En let ook even op die heerlijke tempowisselingen.