Les Nuits 2018: eigenwijs en koppig (deel 1)

Voorbeschouwing

Het is zover. Les Nuits zijn daar. En dan kuieren wij naar goede gewoonte van de Botanique naar het Koninklijk Circus op zoek naar het betere werk. En dat vonden we in de volgende toch weer opvallende acts.

Les Nuits 2018: eigenwijs en koppig (deel 1)

 

CHARLOTTE GAINSBOURG – Koninklijk Circus – 25 april

 

Dochter van, actrice én chanteuse. In 1985 maakt ze haar debuut aan de zijde van haar vader in zijn nummer Lemon Incest. Een jaar later was er haar album ‘Charlotte For Ever’, ook geschreven door vaderlief. Na de dood van Serge, maakte Charlotte geen muziek meer tot 2006, wanneer het sublieme ‘5:55’ uitkwam. Sindsdien werkt ze samen met ronkende namen als Beck, Air, Jarvis Cocker, en Paul McCartney. Eind vorig jaar gooide Gainsbourg junior nog hoge ogen met ‘Rest’, een album ter nagedachtenis van haar omgekomen zus, Kate Barry. Verwacht stemmige arrangementen en melodieuze songs in het Engels en het Frans. Geen flauw afkooksel van haar vader, maar zelf een grande dame van de Franse muziek.

 

 

U.S. GIRLS – Rotonde – 1 mei

 

In 2012 bracht Meggan Remy aka U.S. Girls ‘Gem’ uit en met dat juweeltje won ze definitief ons hart. Ondertussen heeft ze de Amerikaans- Canadese de underground vaarwel gezegd, maar ze blijft boeiende popmuziek maken. ‘Half Free’, haar eerste plaat voor 4AD, leverde in 2015 een nominatie op voor 'Alternative Album of The Year' bij de Juno Awards en een plaatsje in de eindejaarslijst van Luc Janssen. Dan heb je het gemaakt, zeker? Ook haar recente plaat ‘In A Poem Unlimited’ is poppy, maar dan van het rafelige soort. Oorwurmen vermomd als lelijke eendjes, dat is waar U.S. Girls garant voor staat en ook disco voor loners zoals M.A.H. of het zwoele Rosebud. U.S. Girls windt er geen doekjes om en het fluweel in Velvet For Sale is van het soort dat je benen openscheurt. Pop dus, maar wel opwindend en fris.

 

 

 

LUCY DACUS – Orangerie – 2 mei

 

Angel Olsen stond vorig jaar op Les Nuits.; Sharon van Etten en Waxahatchee kwamen een jaar eerder langs; en Julien Baker was nog maar pas te gast tijdens Autumn Falls. Nu is Lucy Dacus aan de beurt. Een meisje en een gitaar dus, zucht u. Inderdaad, maar verwacht ook gerust wat meer van deze Amerikaanse. Op Addictions, één van de meeste stomende tracks van haar laatste plaat komen zelfs blazers langs. Twee albums heeft Dacus op haar actief: ‘No Burden’ uit 2016 en net nog maar ‘Historian’. Beide platen kwamen uit op Matador. Niet slecht voor een nog maar eenentwintigjarige. En dan spreken we nog niet eens over de reuzenstap die ze maakte op die twee jaar tijd. Dit kan wel eens een hele grote worden, ware het niet dat ze zelf haar laatste plaat als haar definitieve statement ziet als singer-songwriter en muzikant. “Alles, wat hierna komt, is bonus”, aldus Dacus. Ga dus voor de real deal!

 

 

COCAINE PISS + METTE RASMUSSENRotonde – 3 mei

 

Eén van de waanzinnigste Belgische live-acts van de voorbije jaren is ongetwijfeld Cocaine Piss. Het trio uit Luik schopt op (en rond) het podium nog meer keet dan de groepsnaam doet vermoeden. Wild, intens, vuil. Punk zoals punk hoort te zijn, wars van marketing of planning. Voor de gelegenheid mag de Deense saxofoniste Mette Rasmussen een kakafonische noot aan de sound toevoegen. Vorig jaar zagen we haar al samen met Godspeed You Black Emperor, benieuwd hoe ze er zal in slagen om het brute geweld van Cocaine Piss in goede, dan wel smerige banen te leiden. Een niet te missen muzikale rollercoaster, als je 't ons vraagt. O ja, zorg dat je op tijd bent: concerten van Cocaine Piss zijn doorgaans voorbij voor je beseft dat ze begonnen zijn.

 

 

THE BODY – IT IT ANITAOrangerie – 6 mei 2018

 

Jaja, Iceage speelt ook die avond. Maar daarvoor zakken wij nu eens niet naar de Kruidtuin af. Wij geven voor één keer de voorkeur aan het voorprogramma, voor zover daarvan sprake kan zijn. Want The Body heeft uiteraard die naam niet zomaar aangenomen. Zanger-gitarist Chip King heeft een zekere omvang en komt des te imposanter over als hij zijn keel openzet. Extreme metal van de verpletterende soort. Een gewaagde zet van de Botanique om hen op te nemen in het programma. Maar wij vragen niet liever. Trouwens, ook met It It Anita wordt het een blij weerzien. Het viertal staat ongetwijfeld te springen om nieuw werk te showen en zal dus als vanouds van jetje geven. Het zal al een gedenkwaardige avond geweest zijn voor Iceage ook maar één voet op het podium heeft gezet.

 

 

24 april 2018
Patrick Van Gestel