Merzbow -'The Prosperity Of Vice, The Misfortune Of Virtue'

Alsof iemand op een elektrische stoel met frequente kortsluiting zit, met stalen gebit stroomkabels doorbijtend terwijl fikse aardschokken alle vensters uit de hengsels knallen, een forse meteoriet inslaat op het belendend transformatiestation, een ontspoorde sneltrein op het naburig windturbinepark af dendert, losgeslagen wieken in een industriële voorraad glasramen storten en snoeproze biggetjes in een vliegtuigmotor worden gezogen. Waarna een ontsnapte cobra in je oren sist, boven je tinnitus uit. Het kan aan mijn fantasie liggen, maar dat soort beelden wekt bijvoorbeeld Veneorology op, een ultraluid werkstuk van Merzbow, koning van de Japanoise.

De man is goed voor intussen meer dan vijfhonderd platen. Met zijn negenenzestig jaar wordt een discografie van 666 releases dus vast nog haalbaar. Hij ambieerde er ooit zelfs duizend, maar mogelijk kreeg de platenperser onderweg met een burn-out te maken. 'The Prosperity Of Vice, The Misfortune Of Virtue' dateert uit 1996, maar kreeg recent een geremasterde rerelease via Room40, dat zich graag richt op elektronica, zolang die maar links afslaat.

De plaat was de soundtrack bij een theaterstuk van het Japanse gezelschap Romantica. Dat had een stuk rond werk van markies de Sade gemaakt met elementen uit 'Justine Of De Tegenspoed Der Deugdzaamheid' en, vooral, 'Juliette Of De Voorspoed Van De Ondeugd'. Merzbow maakte wel vaker soundtracks voor film en theater in de jaren tachtig en negentig. Voor deze speelde hij vooral kortere stukken in, met een beperkter instrumentarium dan typisch voor hem. De modulaire EMS Synthi A speelde daarbij de hoofdrol, maar ook rechtenvrije (bijvoorbeeld dieren)geluidsarchieven en een Ishibashi theremin.

Taperuis en een lange pieptoon introduceren de plaat. Snel worden een mismeesterde breekhamer en manische kikkers in het licht gezet. In wat volgt krijgt een violist een zenuwinzinking, raakt een destructieve tandartsboor in een loophole, bevestigen zachtaardige glitch-tics als uitzondering de ontregeling. Verder breekt bleepcore los, begeleidt een brandalarm een stoïcijns koor en aangebrande theremin en giet compositie 11 accuzuur over Eddie Cochrans Jeannie, Jeannie, Jeannie.

Na het opzuigen van vermalen knikkers mag een kruimeldief in bad, raakt een ontspoorde lasploeg de leiding van een overwegbel en bij halte 14 stuurt een dolle hond een span paarden het slachthuis in. Denkbeeldig natuurlijk: Merzbow is uitgesproken dierenrechtenactivist en strikt veganist.

Merzbow is muzikaal altijd streng in de leer geweest. Er niets bij voelen is onmogelijk. Sfeer en gezelligheid creëren is zijn missie niet, maar 'The Prosperity Of Vice, The Misfortune Of Virtue' is wel een stuk reliëfrijker dan zijn gemiddelde zandstraal- en bloedneuswerk.