#Motorockers - Manic Street Preachers met “Motorcycle Emptiness” (1992)

Motoren en rockers zijn altijd al een bijzondere match gebleken.

Zeer fijne song van onze Welshe broeders die op grote(re) schaal doorbraken met deze vijfde single, losjes gebaseerd was op 'Rumble Fish', het boek van S.E. Hinton dat in 1983 waanzinnig goed verfilmd werd door Francis Ford Coppola. In het verhaal duikt Motorcycle Boy op, een rebel geobsedeerd door motoren en een rolmodel voor jongere broer Rusty-James.

Manic Street Preachers beschouwden de song als een aanval op de leegte van een levensstijl, louter gebaseerd op de consumentenmaatschappij en kapitalisme. Zoals wel vaker neemt tekstschrijver en bassist Nicky Wire deze thema’s hard op de schop. Sommige tekstregels waren ook geleend van het gedicht 'Neon Loneliness' van Welshe dichter Patrick Jones, niet toevallig de broer van Nicky Wire: “Under neon loneliness / Motorcycle emptiness / Drive away and it's the same / Everywhere death row / Everyone's a victim”

Motorcycle Emptiness stond op debuutplaat ‘Generation Terrorists’ uit 1992, dat ietwat grootsprakerig aangekondigd werd als “the greatest rock album ever”. Lichtjes overtrokken, want hoogtepunten waren er zeker, maar lang niet alles was even sterk als de singles. Wereldwijd was de plaat desondanks goed voor een vlotte driehonderdduizend exemplaren. Niet slecht voor een mix van glamrock, punk en classic rock

Motorcycle Emptiness is gracieus oud geworden en klinkt nog altijd even aantrekkelijk als in 1992.