#Muilperen - The Replacements - We’re Coming Out (1984)

Een forse kopstoot, een ferme muilpeer, een djoef in de maag. De opdracht deze week is simpel: nummers die geen aanloopje nodig, geen onnodige intro hebben, maar onmiddellijk met de deur in huis vallen.

De trouwe volgers dezer rubriek kennen intussen onze afwijking. Maar als het gaat over molenwiekende, rondhossende, speakers-op-elf-uitslaande pokkeherrie, dan is een streepje Replacements een certitude, toch?! En alhoewel Mats-foreman Paul Westerberg garant staat voor een prangende ballade of een doorwrochte rocksong, heeft hij zijn hardcoreverleden nooit helemaal afgezworen. Oef…

Op 'Let It Be' uit 1984 zat hij nog op de wip en toch uitte zich dat via de eersteklas Vesuviale uitbarsting We’re Coming Out. Westerberg worstelde met die dunne lijn tussen de zogenaamde collegerock en dat hardcoreverleden en zei hierover: "Playing that kind of noisy, fake hardcore rock was getting us nowhere, and it wasn't a lot of fun. This was the first time I had songs that we arranged, rather than just banging out riffs and giving them titles." Westerberg wist dat de punks onder zijn publiek zogenaamd puur waren met hun credo "There are no rules [...] But there were rules and you couldn't do that, and you had to be fast, and you had to wear black, and you couldn't wear a plaid shirt with flares ..." En dan speelden the Mats pure rocksongs: “That kind of shit, just to piss 'em off."

Hier lijken alle remmen los richting pogoland, maar net als je de veiligheidsspeld bijna door je oor hebt geprikt, slaat het nummer compleet om in een rauwe, jazzy, vingerknippende ballade om dan opnieuw te versnellen in een verschroeiende anarchie. En dat allemaal in twee minuten en twintig seconden. “One more warning / One more warning sound / We're comin' out / We're comin' out”.