#Muilperen - The Stooges - Raw Power (1973)

#Muilperen - The Stooges - Raw Power (1973)

Een forse kopstoot, een ferme muilpeer, een djoef in de maag. De opdracht deze week is simpel: nummers die geen aanloopje nodig, geen onnodige intro hebben, maar onmiddellijk met de deur in huis vallen.

Kans dat je een weekje #Muilperen kan uitzingen zonder dat ene James Jewel Osterberg aka Iggy Pop passeert, is nauwelijks denkbaar. En je komt handen tekort om te tellen welke nummers hiervoor in aanmerking komen. Maar vandaag gaat de trofee naar Raw Power van The Stooges. Weinig songs die zo fors het vibrerende rock-‘n-roll-motto verheerlijken.

De titeltrack van de derde Stoogesplaat, net voordat de groep explodeerde om pas in 2003 terug bij elkaar te komen. Destructie en vitaliteit samengebald in ruim vier minuten complete opwinding. Iggy schreef de song, zoals het grootste gedeelte van de plaat, samen met gitarist James Williamson, die werd opgenomen in Spartaanse omstandigheden. "We wrote it all together in rehearsal studios around London", vertelt Pop aan The Wire in 1999. "Me and James would go book four hours in a little room, and sit around in one of these shitty little unventilated places with a space heater and horrible plastic cups of tea, freezing our butt. He had a practice amp, and I would put my hand up to my mouth to holler loud. We'd come out four hours later with a song. We did that about ten times and we had an album."

James Williamson vult aan: "I wrote most of that album in my room in London, on Seymour Walk. So, it was mostly written on acoustic guitar. I had a little Gibson B-25 Natural, and we lived in a mews house - townhouse style - with lots of neighbors on both walls, so I couldn't really play through an amp in there. I had to play everything acoustic. That turned out to be something I ended up doing for my entire career, because I found that the acoustic had a very clear tone. You could really hear what the music was. And then when it translated into electric, it was for all the better."

En één noot op de piano doorheen de hele song, gespeeld door Iggy Pop, hoewel sommigen beweren dat het David Bowie was die de plaat ook mixte. De song opent met een boer van Iggy Pop. Ongewild, maar perfect getimed waardoor ze hem gewoon lieten staan op de uiteindelijke opname. Moeilijk te zeggen hoe vaak wij dit nummer al gehoord hebben en toch: elke keer als het opent, staan de haren in onze nek rechtop en ook al weet je perfect wat komen gaat, je blijft verbaasd over de kracht ervan.

14 oktober 2021
Laurens Leurs