(reintro) Iron & Wine - 'Our Endless Numbered Days'

Inlandse Maatjes

Dezer dagen staat Iron & Wine weer volop in de aandacht vanwege de door ons zeer gesmaakte samenwerking met Calexico. Maar tegelijkertijd (min of meer dan toch) werd ook het debuut van Sam Beam heruitgebracht.

Wij werden in de wereld van Iron & Wine gezogen door zijn 'The Shepherd's Dog', een plaat die we nog steeds koesteren. Maar dit 'Our Endless Numbered Days' is minstens even goed, als het al niet beter is. Het blijft wonderlijk hoe Sam Beam met beperkte middelen zo'n pracht van een plaat heeft gemaakt.

Voor de vijftiende verjaardag van dit kleinood werden enkele demo's opgevist en toegevoegd aan het zo al perfecte album. We moeten toegeven dat we de meerwaarde daarvan niet echt zien. Ok, het is boeiend om een keer te horen hoe Sam Beam eigenlijk perfect wist wat hij wilde. Producer Brian Deck zag duidelijk dat de bebaarde man een plan had: terugkeren naar “the tradition [that] had been forgotten, compromised”, zoals de vermaarde, Amerikaanse muziekjournaliste Amanda Petrusich uitlegt in de nu toegevoegde linernotes. En Deck houdt zich daar ook aan.

Cinder And Smoke is daarvan het perfecte voorbeeld. De demoversie is nog kaler, minder proper en wordt enkel opgesmukt door de gitaar en de dubbele stem. De uiteindelijke versie is prachtig, krijgt een bas en een eenzame kickdrum als extra begeleiding, is gelikter dan de demo, die dan weer zo echt klinkt, alsof je zelf aan het kampvuur zit. Maar toch, als je dit een keertje hebt gehoord, volstaat dat.

Wij hadden de plaat indertijd zien passeren, maar hadden niet de moeite genomen om ze te beluisteren, ook niet toen we zo weg waren van 'The Shepherd's Dog' en we hem even later ook aan het werk zagen. Nu blijkt dat dat een vergissing was. Maar daardoor kunnen we nu extra genieten van deze hernieuwde kennismaking met het fenomeen Iron & Wine.

Het meest indrukwekkende nummer is misschien nog Radio War, dat enkel bestaat uit die fantastische stemmen en het ongetwijfeld met opzet uiterst simpel gehouden gitaarspel: gewoon die hand strummend over die snaren. Dit zijn het soort nummers die je warm houden in de winter, waarvan je rillingen krijgt op een snikhete dag.

Als je de plaat nog niet hebt, is deze reissue zeker een optie, ook al word je niet veel wijzer uit de demo's, tenzij dan wat wij hierboven al opmerkten. Heb je de plaat al wel, check de demoversies dan een keertje uit ergens ter internet. Het loont zeker de moeite. Wij zijn hoe dan ook erg blij met deze heruitgave, die zijn glans ook na talloze – en die waren er, geloof ons – speelbeurten niet zal verliezen.