Schemerzone #3
Schemerzone #3 selecteert boeiend alternatiever werk uit het aanbod van afgelopen maand.
Fans waarderen indie zanger-gitarist Steve Gunn al wel langer mee om zijn onmiskenbare vermogen tot muzikale sereniteit. Als tiener luisterde hij vaak naar esoterische muziek en las hij gedichten en hoewel hij intussen geaarder is, spreekt die vatbaarheid voor dromerige sferen toch sterk uit zijn eerste instrumentale lp, ‘Music For Writers’. Akoestische ambient wordt er bijgekleurd met rustige synths en occasionele veldopnamen, gemaakt in onder meer westelijk Letland, met een residentie in een kunstoord met beeldentuin. Gunn stemde zich af op de omgeving, het licht, de binnenruimten en legt, bijna zonder ego en zonder "Grote Betekenis", kameleontisch vast wat om zich heen gebeurt: de artiest als open doorgeefluik. In november concerteert hij in De Warande, Turnhout en in Muziekcentrum Dranouter.
De Spaanse Bastien debuteerde via 'Temps Boro’ met wazige ambient, vage vegen dub, haperende elektro en zachte elektroakoestiek. Af en toe klinkt een rudimentair ritme of klieft een gakkende gans door het zwerk, zoals in het titelnummer. Eerst uitgebracht als cassette op het jonge Spaanse Red Edge, kreeg de release breder gehoor en mag ze nu onder de naald bij wie van goedmoedige, organische avant-garde houdt.
Nog een vriendelijke toets avant-garde met Fin Olli Aarnin, met bevreemdend bewerkt stemwerk van illustratrice Mia Tarkela. Na releases op ondermeer Dauw, tekende het Poolse Mondoj voor Dimension Scrolling, achtmaal licht-abstracte geluidskunstwerkjes, geschikt voor sprookjes over spookjes.
Kory Reeder is een jonge dertiger, docent compositie en elektronische muziek in Texas, en mag zich lid van de Wandelweiser-groep rekenen. Voor ‘In Place’, zijn tiende plaat, kiest hij voor drie lange nummers aan de piano, bijgestaan door altviolisten Michael Moore en Kathleen Crabtree. Ze lieten zich daarbij inspireren door seriële muziek (een stijl waarin gestructureerde melodische, harminische, ritmische en/of dynamische reeksen terugkeren), maar dan wat losser, mee geïnspireerd door het mystiek minimalistische schilder- en weefwerk van Agnes Martin, 'grids' genoemd. Deels ook ingebed in veldopnamen uit Nebraska, trekt Reeder daarmee stemmige neoklassieke patronen door in wat hij als volwaardige grid-serie wil gaan uitbouwen.
Audiobulb Records levert gewoonlijk perfect klinkende producties af, wat in het geval van (glitch) ambient net vaak koele afstand wekt. Het resultaat klinkt dan te vaak heel steriel, als gemaakt voor robots in werkpauze. Niet voor niets loodste Brian Eno al snel toevalsfactoren in zijn muziek en bouwt pakweg Ableton intussen ook een keur aan retro-effecten van oudere synths en samplers in. Violist en assistent-prof interactieve media Seth Thorn neemt ook prettig afstand van die zucht naar perfectie en kiest met zachte synthsluiers, lichtgeschaafde glitch-effecten en vioolwerk voor een iets roeziger geluid. ‘A Curious Doubling Of Terms’ brengt daarmee een trip door sluimerland, waarbij alleen de IDM in Morbid Symptomatic Logic nog teruggrijpt naar een glashelder geluid.
Het Bretoense Laaps tekende voor Offthesky’s ‘Nocturnas’. Op zijn eenvoudigst gezegd een dromerige ambientplaat, wat geen toeval is, want dromen en (bijna-)slaap vormden inspiratie voor Michael Jason Corder. Hij is ook sounddirector bij gameproducent Dire Wolf Digital in thuisstad Denver en droeg eerder bij aan de soundtrack en special effects voor Lego’s 'Lego Universe MMO'-game. Dat laatste ligt niet zo ver van het op illusies en special effects gerichte werk van Georges Méliès, één van de inspiratiebronnen voor deze plaat, net als Freuds droomduidingen en info rond hoe Dalí tot de hypnagoge staat kwam waarin hij vele kunst maakte. Corder maakte het gros van de muziek ook laat op de avond, liefst omgeven door natuur. Zo kwam meer dan de helft van de plaat tot stand op het strand van het Thaïse eiland Ko Samet, met een oude iPhone in de hand, live veldopnamen inladend en bewerkend in de Koala sampler app. Daarin voegde hij ook bewerkte snippers van opnamen op Thaïse radiostations toe, net als tot drones gesponnen ruis van vliegtuigmotoren op vluchten in de ruimere regio of een occasioneel krekelgeluid uit zijn woonomgeving. Vervolgens laadde hij alle materiaal, lo-fi als het klonk, in een DAW, voegde er de stem van zanger Rin Howell en lichte reverb aan toe, en masterde het geheel. Meerdere tracktitels verwijzen naar de schemerzone tussen slaap en waak. Zo alludeert opener Sleep, With A Key, ingeleid met stemvork, op een truc van Dalí: die nestelde zich vaker in een zetel, hield dan een sleutel in de hand en, net voor de slaap intrad zou de sleutel vallen, hem wekkend, klaar voor een volgend werk in staat van dromerige fantasie. Into The Voids en Bright Faraways reiken de meest zijdezachte kussens aan, maar ook elders gaan soezig door filters, reverbs en delays gestuurde samples op in een wakkere productie, met doorlopend zachte spanningsboog.
Therapeut Nick Turner, ook onbekend als Tyresta, deelt een liefde voor ambient met Zakè, de af en toe iets te productieve labelbaas van Past Into The Present. Hun ‘Aire’-ep is een geslaagd, vier tracks tellend rustpunt vol zacht-introspectieve ambient met geloopte en door pedals gestuurde bas- en elektrische gitaren, tapes en stemmige chords.
Na enkele ep’s en bijdragen op alternatievere elektronicacompilaties, mag Erell Ranson stilaan doorbreken via een nieuwe release op Mighty Force. Als Nosnar zette hij al in op dubtechno en breder georiënteerde ambient. Onder eigen naam gaat de voorkeur eerder uit naar IDM en intiemere elektronica. ‘It’s Just Goodbye’ plaatst zijn doorlopende liefde voor acts als B12 of Future Beat Alliance en stemmige Detroit in het schemerlicht. Hoofdzakelijk rustige zeteltechno dus, vol melancholisch golvende synths en subtiele cadans.
Op Neo Ouija, dat zich sinds 2000 richt op IDM en dromerige elektronica, komt Michael Robinson (uit Sheffield) met 'It's All In The Facts', als Factsimile. Meerdere tracks -vooral de sterke opener- zijn beïnvloed door Boards Of Canada. Daarnaast klinken ondermeer ook Bola, Loess en vroege Detroit elektro door in deze best goed geproducete plaat.
Op Yann Novaks Dragon’s Eye Recordings brengen Yorkshire Modular Society en Peter Digby Lee meer dan twee uur lichtjes bezwerende fourth world ambient met ‘Beneath The Hanging Sky’. De oorsprong van de plaat ligt in een toevallige ontmoeting van Lee en YMS op Resonance, een deep listening festival in Todmorden, een plek in West Yorkshire. Dat festival verbindt archeologie, folkroots, drone ambient en esoterische aspecten aan landschapsbeleving. Lee, jarenlang vertrouwd met de Indische bantunfluit, woont in Todmorden en deelde met regiogenoot Dominick Schofield (Yorkshire Modular Society) een pak eigen opnamen (met ondermeer fluit en gong) om ze intuïtief verder te bewerken in de studio. Aangevuld met chants in één track en vaak geleid door drones, klinkt het resultaat als een meditatieve ontmoeting tussen oost en west. In oktober nog start het Resonance-team een nieuw driedaags ambient/drone/filmfestival, Harmonicon, deels ook op de prehistorie van de streek gericht.
Relay For Death, de tweelingzussen Roxann en Rachal Spikula, leveren met ‘Mutual Consuming’ via The Helen Scarsdale Agency een paar dark ambient-indrukken van een zonsverduisterde wereld vol grauwe, natte rotsmassieven. Sinds het halfweg ietsje meer tegen zachte noise aanschurende Terminal Ice Wind zijn enkele vleermuizen niet meer teruggekeerd.
Behalve als fotograaf (met reportages voor onder meer Time en British Journal Of Photography, vaak rond randfiguren en -gemeenschappen) en met twee brekebenen in de drum’n’bass, is Inzajeano uit Tottenham ook actief in de dubtechno, meer bepaald wat hij zelf noemt "fridge dub techno". Niet meteen aanlokkelijk als predicaat, maar de muziek komt gelukkig niet zo gevriesdroogd en vacuüm verpakt als het genre sinds een tijd toch te vaak wordt opgediend. Integendeel, ‘The Twilight Of Reason’, uit op het Tongerse Crossfade Sounds, brengt behoorlijk intelligente clicky dubtech, als een frivole ent van Deep Space Network.
Van tintelende acidbubbels tot krakende elektro, van stoffige techno voor stoorzenders tot abstracte dubtech en diepere ambientflows, de gelimiteerde oplage van Beppu’s drie ep’s uit 2009 (vijftig cdr’s elk) zal de kas niet erg gevuld hebben, maar de underground dancescene was wel een boeiende naam rijker. Het Britse Organic Analogue verzilvert de herkansing op dubbel vinyl als ‘IPOP’, met een paar stemmige Demdike Stare-remixes er bovenop.
Over 8004 is helemaal niets bekend. Alleen het vermoeden dat zijn dak lekt: nagenoeg alle rhythmtracks op de titelloze minimal/ambient dub-ep hebben een natte echo. Het raam staat wellicht op klikstand, want deze aangenaam vaag-experimentele dubtechno ademt bij momenten als op de betere Chain Reaction-platen van weleer. Luister naar 8002 dub en al je poriën gaan open.
Een housetrack van twaalf minuten, was dat niet het terrein van DJ Sprinkles? Diens spirit klinkt alvast helder door in FKA Boursins ‘Listless Intertext’-ep. House dus, maar dan dieper, emotiever, introspectiever, met spatieuze percussie die eerder het hoofd dan de dansbenen beweegt, op Scissor & Thread, het label van Frank & Tony. Die tekenen voor de remix, grondig puttend uit de ritmesectie in Masters At Work’s classy Vocal Dub-remix van Soul II Souls Back To Life.
Boo Williams tot slot bracht een zeer geslaagde bandcampcompilatie van (doorgaans nieuwere) samenwerkingen met muzikale vrienden uit. Als dj sinds 1981 moet je Boo niets leren in de house. Hij leerde de knepen van het vak nog via Ron Hardy’s sets. Het was Glenn Underground die Williams tot producen bewoog. Die kleurt hier dan ook meerdere tracks in aan de keyboard. Maar ook oudgediende Demarkus Lewis en de jongere Adam Pickrell delen genoeg roots, of liefde daarvoor, om de brede wortels van house in de verf te zetten. Groovy disco- en warme jazzinvloeden staan dan voorop, af en toe ook breezy latin. Het pakket komt soms met een rauwere edge, soms met updated stijltwists. In Williams’ helaas een tikje wisselvallige discografie is dit zeker een mooie aanvulling.