#SonischGlaswerk - Radiohead - Glass Eyes (2016)

Glas, een vreemde substantie, als je er over nadenkt en voor sommigen onder ons een leuk onderwerp voor een liedje.

In dit nummer vertelt een bezorgde Thom Yorke over een alarmerende en eenzame reis, waarin hij bang wordt gemaakt door de kilheid van de samenleving die hij tegenkomt. Nadat hij uit de trein stapt, staat de zanger dicht bij een paniekaanval. Met glazen ogen (bijna in tranen) vlucht Yorke naar de natuur. Het maakt hem niet uit waar hij terechtkomt.

De thema's paranoia, vervreemding en het gevoel een buitenstaander te zijn komen veel voor in de nummers van Radiohead. Andere voorbeelden zijn Climbing Up The Walls, Subterranean Homesick Alien en Paranoid Android.

Thom Yorke zingt de teksten, ondersteund door een weelderig orkest. De strijkers werden gearrangeerd door Jonny Greenwood en uitgevoerd door het London Contemporary Orchestra, dat eerder met de Radiohead-gitarist aan de originele partituur voor 'The Master' had gewerkt.

Glass Eyes is een nummer dat het gevoel van verloren richting en onzekerheid weerspiegelt, dat vaak gepaard gaat met een moeilijke overgang in het leven. De verteller wordt overweldigd door de onbekende en ogenschijnlijk sombere sfeer van de nieuwe situatie - "A frightening place / Their faces are concrete grey" - en weet niet zeker hoe hij verder moet. De teksten suggereren een gevoel van verslagenheid door de onverschilligheid van de wereld voordat ze uiteindelijk de kracht verzamelen om de reis voort te zetten door de liefde te omarmen, zelfs als de zaken er het donkerst uitzien. Het nummer brengt uiteindelijk een opbeurende boodschap van hoop en veerkracht in het licht van een ogenschijnlijk somber bestaan.