#SonischGlaswerk - The Beatles - Glass Onion (1968)

Glas, een vreemde substantie, als je er over nadenkt en voor sommigen onder ons een leuk onderwerp voor een liedje.

Van de dubbele witte, een onuitputtelijke bron aan diverse sonische hoogstandjes. In dit nummer gebruikt John Lennon betekenisloze teksten om mensen te verwarren die te veel in de liedjes lazen. Hij noemt andere Beatles-nummers in de tekst en geeft ze er nog één om op te kauwen: Glass Onion. Hij kreeg een kick van mensen, die de teksten probeerden te analyseren.

Een glazen ui is een kistje met een doorzichtig deksel. Hierdoor werd het een groot deel van de "Paul is Dead"-hoax. Nog een aanwijzing voor wie in de hoax geloofden: Lennon zong: "The Walrus is Paul." In veel Europese landen vertegenwoordigt een walrus de dood. In de tekst wordt verwezen naar vijf andere Beatles-nummers: Strawberry Fields Forever ("I told you about strawberry fields"), I Am The Walrus ("I told you about the walrus and me"), Lady Madonna ("Lady Madonna trying to make ends meet"), The Fool On The Hill - ("I told you about the fool on the hill") en Fixing A Hole - ("Fixing a hole in the ocean").

Eén theorie is dat Glass Onion verwijst naar Lennons mening over het yogaconcept van de lotus met de gelaagde bloembladen (lagen van bewustzijn die, net als een ui, door meditatie moeten worden weggenomen) als een stel transparante stieren, die door de Maharishi worden gebruikt. Hij zegt ook dat de hele zaak van de Maharishi stinkt en een grote schande is. Als Lennon over de "cast iron shore" zingt, doelt hij op een stuk strand bij Liverpool, dat nu gedeeltelijk bebouwd is. Dit deel van Liverpool heet Otterspool. 

Dit is één van de dertig nummers op 'The White Album', een dubbelalbum dat nogal eclectisch is. Er zijn enkele zeer serieuze, oprechte nummers zoals Blackbird van Paul McCartney en Julia van John Lennon, maar ook veel lichtere nummers. Glass Onion past in de laatste categorie, waartoe ook Ob-La-Di, Ob-La-Da en Honey Pie behoren.

Volgens Mojo namen The Beatles op woensdag 11 september 1968 vierendertig opnames op van het basisritme van het nummer en keerden de volgende dag terug om Lennons stem te overdubben en opnieuw op vrijdag en de daaropvolgende maandag voor verdere overdubs. Op 10 oktober voegde George Martin de strijkerssectie toe. Paul McCartney had het oorspronkelijke idee om een ​​nummer te schrijven als een por voor wie te veel in de teksten van de Beatles las. McCartney bedacht de structuur ervan en hij en Lennon schreven het ongeveer elk voor de helft.

Lennon legde in een interview uit 1971 aan Rolling Stone uit waarom hij zei: "De Walrus is Paul" : "I Am The Walrus was oorspronkelijk de B-kant van Hello Goodbye. Ik zat nog steeds op mijn liefdeswolk met Yoko en ik dacht: ik zal gewoon iets aardigs tegen Paul zeggen: 'Het is goed, je hebt de afgelopen jaren goed werk geleverd door ons bij elkaar te houden.' Hij probeerde de groep en de muziek te organiseren en een individu te zijn en zo. Dus ik wilde hem bedanken. Ik zei om die reden 'de Walrus is Paul'. Ik dacht: 'Nou, hij mag het hebben.' Ik heb Yoko, en bedankt, jij mag de eer krijgen.'"

John Lennon wilde één van de bands, die ze bij Apple Records tekenden, Glass Onion noemen. Ze kozen in plaats daarvan voor Badfinger.