#SympathiekBesnaard - Matthew Sweet - The Ugly Truth (1993)

Onder de hoofding #SympathiekBesnaard strooien we u onze persoonlijke kleine en grote helden met fijne melodische gitaarpowerpop voor de voeten. Simpel, duidelijk.

 

Een regelrechte klassieker, het album 'Altered Beast' uit 1993, maar helaas weten veel te weinigen dat. Voor ons klinkt de hele plaat als een greatest hits and no misses. En zoals het een echt goeie plaat betaamt, geeft die zich niet zomaar gratuit en onmiddellijk prijs, maar hoor je bij elke beluistering een nieuw laagje inventiviteit vrijkomen, voel je bij iedere keer een ander sonisch deurtje opengaan.

Heerlijke plaat en het hoeft dan ook geen verwondering te wekken dat Richard Dashut producete, hij die 'Rumours' ook die veellagige grandeur gaf en. En passant, bracht hij Mick Fleetwood mee om te drummen, waardoor je bijwijlen de hoogdagen van Fleetwood Mac door de boxen voelt waaien als een weldadig zomerbriesje.

Matthew Sweet spaarde kosten noch moeite, want er was nog schoon volk aanwezig: Jody Stephens (Big Star), Pete Thomas (The Attractions), topgitaristen Richard Lloyd (Television) of Robert Quine (Lou Reed, Lloyd Cole) en toetsenist Nicky Hopkins (Rolling Stones). Sweet is een topproduct van de rijke Athens musicscene en hij mag zich "vriend" noemen van Michael Stipe, met wie hij ook musiceerde.

The Ugly Truth bezit geniale weerhaakjes en kwam niet toevallig uit in het jaar dat ook 'Thirteen' van Teenage Fanclub en 'Frosting On The Beater4 van The Posies opgeld maakten. “And then you’re ripped right out of the ground / Like a fuckin’ root / No you simply cannot hide / From the ugly truth.”