Tom Soetaert (OUTER)

Eindejaar 2018

Tom Soetaert (OUTER)

Met OUTER maakte Tom Soetaert zijn debuut in 2018, een debuut dat onterecht een beetje onder de radar bleef. Dat de piano een belangrijk element is in zijn muziek, hoor je niet alleen terug op die plaat, maar lees je ook in zijn terugblik op 2018.

Beste vijf albums

1.         Loma – ‘Loma’

2.         Tamino – ‘Habibi EP’

3.         Oliver Mtukudzi – ‘Hany'Nga’

4.         Beach House – ‘7’

5.         Altın Gün – ‘On’

En een vermelding voor Poltrock – ‘Mutes’. Daar staan enkele geweldige pianostukken op.

 

Beste vijf concerten

1.         David Byrne – Gent Jazz – 29/06/2018
(Waanzinnige dag. Net een huis gekocht, en op weg naar de notaris van de baan geraakt met de auto. Uiteindelijk was die notaris zo vriendelijk om met de akte naar spoed te komen, en raakte ik nog tijdig op Gent Jazz. Om daar één van de beste liveshows ooit te zien. Veel artiesten zeggen dat hun nieuwe tour het beste is wat ze ooit gedaan hebben. Enkel David Byrne hield woord. )

2.         Martin Kohlstedt – STUK Leuven – 09/11/2018

3.         Jacobin / Ndugu – Yart, Gentse Feesten – 19/07/2018

Verder veel ontgoochelingen. Phosphorescent (Botanique) en Charlotte Gainsbourg (AB) bijvoorbeeld, leg ik heel vaak op, maar live bleef er weinig tot niets van over. Nils Frahm loopt zichzelf voorbij met de huidige liveset. Die was maar half zo goed als die van vier jaar geleden. Impressionant is het dan weer wel. 

 

Beste videoclip

 

Op welke in 2018 verschenen song ben je jaloers? Waarom?

Thom Yorke - Suspirium

Het is bijzonder moeilijk om een nummer te maken met enkel piano en stem (en een dwarsfluit op het einde) dat keihard binnenkomt, zonder dat het ook maar één moment in de buurt van meligheid of clichés komt.

 

Welke muzikale gebeurtenis van dit jaar is je bijgebleven? Waarom?

De plotse dood van Johann Johannsson. Veel te vroeg. Ik was aan het soundchecken toen ik het vernam, exact zoals bij Luc De Vos vier jaar geleden.

 

Wie (buiten Donald Trump) had je graag eens tegen de schenen getrapt/een schouderklop gegeven? Waarom?

Tegen de schenen trappen: Matthew Bellamy

Lang geleden was Muse mijn favoriete band. Matthew Bellamy slaagde erin om klassieke piano te verwerken in indierock, wat een openbaring was voor mijn veertienjarige zelve. Ik was er toen ook van overtuigd dat het onmogelijk was dat ze ooit een slecht nummer zouden maken. Anno 2018 lijkt het me dan weer onwaarschijnlijk dat er ooit nog een goed nummer van komt. En helaas vind ik ondertussen ook de eerste platen steeds slechter. Zonde.

 

Wie maakt DE song van 2019?

Phillip Glass - I

 

Wat zijn je plannen voor 2019?

Nog meer piano spelen. Sinds vorige week eindelijk een buffetpiano in mijn living staan (tot voor kort had ik nog geen living, vandaar). De derde single van OUTER staat gepland op 11 januari, kwestie van het jaar goed te beginnen.

21 december 2018
Patrick Van Gestel