#ZingendeDrummers - The Eagles - The Long Run (1979)

#ZingendeDrummers - The Eagles - The Long Run (1979)

Heel af en toe is de hartenklop van een groep ook best een behoorlijke zanger. Niet gewoon, niet simpel. Ze zijn niet met zo heel veel, dus drummen hoeft niet.

Naar verluidt is drummer-zanger Don Henley geen gemakkelijk mens, als het aankwam op leadvocals. Er waren er binnen The Eagles ook meer die dit aankonden. Maar als het er op aankwam, was hij strikt en streng en trok hij het zeil zijn kant op: Witchy Woman, Desperado, Best Of My Love, One Of These Nights, Hotel California, Life In The Fast Lane en deze The Long Run. De hoge, melancholische snik in zijn stem maakte het verschil. Het drumwerk was solide, maar daar lag niet de focus van The Eagles, die eerder lag in de archetypische countryrock met een nadruk op de harmonische samenzang.

Op 'The Long Run' moesten The Eagles de schier onmogelijke opdracht vervullen om de mega blockbuster 'Hotel California' op te volgen. Don Felder over de opnames: "When you try to match yourself, it gets harder and harder the more successful you are. So we got to a point where we realized we've got to just wrap this up and end it here and get out of the studio and get on the road. There were a lot of arguments and dissension and contentious arguments about songs and schedules. It was really not heading in the right direction."

Don Henley schreef aan maar liefst negen van de songs op de plaat mee. Ze hadden er wel drie jaar voor nodig, hetgeen zelfs in de seventies een eeuwigheid was. Het kleine broertje van 'Hotel California', hoewel het ook een millionseller bleek. Oorspronkelijk was het bedoeld als een dubbelalbum, maar de legendarische bullshitfactor herleidde het (gelukkig) tot een enkele plaat.

De titelsong was een co-write van Glenn Frey en Don Henley over hoe een relatie tot een langlopend project te brengen. Het bleek ook de zwanenzang te zijn voor de eerste split. In de marge: de platenfirma was gretig aan het wachten op de opvolger van 'Hotel California' en beloofde hen een bonus van één miljoen dollar, als ze de deadline van Kerstmis 1978 zouden halen. Het werd september 1979. The Eagles beschouwden het nummer als een eresaluut aan de Memphis Sound, hetgeen muziekcriticus deed ontvallen dat belangrijke delen uit een song van soulzanger Otis Clays Trying To Live My Life Without You leken geleend te zijn.

4 mei 2022
Laurens Leurs