#2022Q&A - Ellen Van Den Bussche (Pixeleni)

Telkens weer heeft ze het moeilijk om een tekstje te schrijven voor bij de foto's, maar hier lijkt dat toch best te lukken. Jezelf onderschatten heet dat dan. Maar geen slecht woord over die foto's, hoor!

Van welke platen uit 2022 heb je spijt dat je ze niet opnieuw voor het eerst kan horen?

Parkway Drive – 'Darker Still'

Deze plaat is vernieuwender dan de vorige platen van Parkway Drive maar schudde me op alle gebied volledig door elkaar. Heerlijk bommetje!

Sohn – 'Trust'

Herkenbare wederopstanding.

Afghan Whigs – 'How Do You Burn?'

Of hoe Greg Dulli en de zijnen er nog steeds in slagen muziek te maken die elke vezel in me doet trillen.

Soen – 'Atlantis'

Is deze plaat voor mij geschreven? Elk gevoel in deze nummers is mijn deel.

Psychonaut – 'Violate Consensus Reality'

Pure Belgische bravoure in de duisterste krochten van mijn ziel.

Deze vijf songs uit 2022 blijven de komende jaren in mijn playlist staan.

Crippled Black Phoenix – We’ve Forgotten Who We Are

Deze plaat pushes all my musical buttons door de lyrics, opbouw, de scheurende wheeping gitaarpartij, vocals, de instrumentale geniale hoogtes en variaties en het thema. Alsof het voor mij geschreven werd. Staat op het album 'I, Vigilante' uit 2010, maar werd me dit jaar voorgeschoteld door een heel speciaal persoon. Like Pink Floyd in een ruige versie.

Brutus – What Have We Done

Stefanie's stem (à la Dolores O’Riordan van The Cranberries), de lyrics en de drumpartij. Dit nummer breekt me in duizend stukken, telkens opnieuw.

Parkway Drive – Darker Still

Liefde, de wanhoop en de pracht van dit nummer houden me vast. De nieuwe Nothing Else Matters?

Soen – Illusion

De huilende gitaar en de vocals zetten de tekst kracht bij en geven me telkens dat goevoel van “waarheid” in een vlaag van retrospectie en zelfreflectie.

Soen – Lunacy

Het nummer dat bij elk liefdesverdriet past.

Psychonaut – The Fall Of Consciousness

Door merg en been alle pijn en verdriet uit je lijf schreeuwen

Hangman’s Chair – An Ode To Breakdown

Melancholische Type O’ Negative-stijl, donkere meewiegende song met een stekende eightiesvibe die aan mijn lijf blijft plakken. Of hoe een voorprogramma heel hard kan verrassen.

Welk artwork uit 2022 hoort thuis in een museum?

Archive – 'Call To Arms & Angels'

Eenvoud in een veelzeggende tekening.

Bij welke plaat uit 2022 was de verpakking beter dan de inhoud?

Muse – 'Will Of The People'

De in steen uitgehouwen bandleden op de platenhoes staan in schril contrast met de sound die ze tegenwoordig maken. Ze zijn me volledig kwijt. Deze plaat bewijst de steile downfall.

Welke videoclip uit 2022 kan je blijven (her)bekijken?

De opnamen van RY X live in Lençóis Maranhenses, Brazilië is gewoonweg magistraal. Wegdromen en heerlijk verdrinken

Dit optreden in 2022 had eeuwig mogen blijven duren.

Tool in Sportpaleis Antwerpen

Parkway Drive in Vorst Nationaal

Nick Cave op TW Classic

Als er over één plaat en/of (muzikale) gebeurtenis uit 2022 een documentaire gemaakt moet worden, dan is het...

Het trieste overlijden van Mark Lanegan. Over deze man is nog veel niet gezegd en er valt nu eenmaal enorm veel over Mark Lanegan te vertellen.