Philemon - 'Familiar Stranger'

Twee jaar geleden, middenin de pandemie stelde 62TV Records trots de ep ‘Hourglass’ voor van nieuwste aanwinst Philemon. Gelukkig waren er al een jaar eerder een aantal singles als Are You Coming To Get Me en Easy Way Out verschenen en zo wist het project van Anton De Boes toch terecht enige aandacht te vangen.

Ondertussen is Philemon ook een echte band geworden, speelden ze in het voorprogramma van onder andere Dope Lemon, Foxwarren (Andy Shauf), Phosphorescent en Stef Kamil Carlens en werkten ze aan deze nieuwe ep. 

Drie van de vijf nummers van ‘Familiar Stranger’ kent u ondertussen als single, want Afterglow, Try A Little Harder en Getaway gingen de ep al vooraf. Dat deze vreemdeling ondertussen vertrouwd zou kunnen klinken, mag dan ook niet verrassen.

Voor twee van de vijf tracks liet De Boes zich inspireren door het openbaar vervoer. Openings- en titeltrack Familiar Stranger bezingt de persoon, die je elke dag tegenkomt op de trein, bus of metro, maar waarvan je niet eens de naam kent. Getaway neemt je dan weer knikkebollend mee in een staat tussen wakker en slapen terwijl de trein je zachtjes heen en weer wiegt.

Een andere inspiratie zijn De Boes’ gekleurde herinneringen. In Try A Little Harder blikt hij teder terug op zijn onhandige zelf, die het liefdesspel nog moest leren en op het warme Horseflies blikt hij terug op een zwoele, zorgeloze zomeravond in Frankrijk. Ja, escapisme lijkt De Boes niet vreemd, want ook een titel als Getaway spreekt voor zich.

Op de meer dan zes minuten durende afsluiter Afterglow komt alles samen. In deze psychedelische trip laat Philemon ons alle uithoeken van hun universum zien, een wereld vol klanken die uit de open vensters van Andy Shauf, Real Estate, Grandaddy, The Beatles, Methyl Ethel, Elliott Smith en Of Montreal lijken te komen aanwaaien.

Het is bijna exact vijf jaar geleden dat Philemons debuutsingle Tomorrow uitkwam. In die periode is de ex-bassist van Pauwel De Meyer en Coyote Melon uitgegroeid tot leverancier van fijne indiefolk-liedjes die stuk voor stuk uitblinken in subtiele melodieën, overgoten met een melancholisch sausje. Wij lusten er wel pap van.