Vi.be: Stadswacht - Kopzorgen

Leuven heeft zijn eigen Stadswacht! Niet zo een oude grijzaard met een hoge rug en een te grote sleutelbos aan zijn broeksriem, maar een fris vijftal dat zopas met ‘Kopzorgen’ een tweede ep op ons losliet.

Stadswacht is een band die zijn oorsprong vindt in het Leuven en meerbepaald aan de lokale universiteit en zijn fakbars en cafés. Sinds 2014 spelen ze samen muziek en daarvoor kozen ze voor een combinatie van pop, rock en kleinkunst en zingen ze dus in de moerstaal. In 2015 was er een eerste ep en gooiden ze hoge ogen op de interfacultaire rockrally in Het Depot met een tweede plaats én de publieksprijs. Een CV die prikkelt om ons in ‘Kopzorgen’ verdiepen.

De aandacht wordt al onmiddellijk getrokken als we zien wie meegewerkte aan deze ep; Met Robin Aerts, medesongschrijver, producer en bassist bij Het Zesde Metaal, als producer en Ward Neirinck, bekend van zijn werk bij Yevgueni, Tom Helsen en Emma Bale, als verantwoordelijke voor de mix en mastering heeft Stadswacht zich alvast door vakmensen laten omringen.

Met Op De Tweede Rij opent de ep met het nodige gevoel voor drama om in het refrein vol emotie open te barsten. Het arrangement is bij nader inzien erg subtiel, maar ook erg aanwezig. In de bridge komt de geest van Kommil Foo wel erg nadrukkelijk om de hoek loeren. Al is dat als referentie zeker geen schande. Winterlied is ingetogen, zacht en met een valt op door het aangenaam gefloten refrein.

Voelbare woede dan weer tijdens het pittige Onbegrip, waar het thema pesten de rode draad vormt. Opvallend hier is ook het atypisch refrein met glansrol voor cello. Zachtheid, oprechtheid en eerlijkheid zijn dan weer de sleutelbegrippen in Belofte, een prachtig liefdeslied, zonder pathetisch te zijn; Vrolijk wordt je er niet van, gepakt des te meer.

Het beste nummer houdt Stadswacht voor laatst. Slapeloos is overtuigend, meeslepend, oprecht en to the point. Bovendien steunt het nummer op goede lyrics als “Ik blijf hier staan / In de nacht van mijn bestaan / Zonder macht en in de waan / Dat ik hier nooit meer weg moet gaan”.

Stadswacht brengt op ‘Kopzorgen’ meer dan degelijke Nederlandstalige pop. Het haalt zijn inspiratie in het dagdagelijkse leven en vertaalt dit in gevatte en rake teksten. Bij aanvang ergerden we ons wat aan het overdreven gearticuleer, maar die ergernis smolt bij elke luisterbeurt weg als sneeuw voor de zon. De spirit van Yevgueni, Buurman, Kommil Foo en Bart Peeters is erg nadrukkelijk aanwezig. Stuk voor stuk referenties om U tegen te zeggen.