De Mens - De diepste studio-ervaring die we ooit hadden

In het najaar van 2017 bestaat De Mens 25 jaar. Dat wordt gevierd met unieke jubileumconcerten in Het Depot in Leuven. De belangstelling is groot. Geen toeval : De Mens is geliefder dan ooit.

Bovendien maakte het viertal deze maand op vierentwintig uur tijd een nieuw album. Een uitdaging die alleen tot een goed einde kon gebracht worden door een groep die moeiteloos en vreugdevol samenspeelt met de bezieling van beginners. Het resultaat ’24 Uur’ staat als een huis. Frontman Frank Vander linden kan dat alleen maar beamen.

Vanwaar de idee om een plaat op vierentwintig uur in te blikken? Was het meer dan een marketingstunt?
De inhoud van de plaat zal dat moeten bewijzen. De idee is gegroeid vanuit het gegeven dat in de jaren zestig op die manier ook platen werden gemaakt. Er was minder studiotijd en dus meer ruimte voor directheid en spontaneïteit. Er werd destijds minder geschaafd en het mocht meer rammelen, liefst op een goede manier. Je kan de tijd natuurlijk niet terugdraaien, maar je kan jezelf wel beperkingen opleggen om je in die situatie te brengen. Dat is wat we gedaan hebben. Het is een manier om de kracht van de groep en de samenhorigheid en vriendschap uit te buiten. De bezieling om met enkele mensen een band te vormen en muziek te maken.

Schaven aan nummers doe ik graag, maar die andere manier is ook best leuk: direct ter zake komen en verplicht zijn om supergoed voorbereid te zijn. Aan die vierentwintig uur gingen wel degelijk vele uren voorbereiding vooraf. Wellicht was het in de jaren zestig ook zo. Een band speelde enkele maanden de nummers live en, eens die helemaal goed zaten, trokken ze naar de studio om op te nemen.

Was er extra druk of stress omdat het meteen goed moest zijn?
Eigenlijk minder. In de studio moest iemand het voortouw nemen en streng zijn voor de anderen qua tijdsgebruik. Anders steek je te veel tijd in details en ga je dingen nodeloos overdoen. Als je alle vier op voorhand goed weet dat er weinig tijd is, vallen die overbodige discussies weg. Stress wordt zo hyperfocus en dat was echt wel het geval. Alles is verlopen zoals ik het op voorhand gedroomd had. Het was heel intens als ervaring.

Was het werken ’s nachts anders dan wat je tot nog toe gewoon was: overdagen inzingen en opnemen?
We zijn tot middernacht bezig geweest en daarna ben ik nog vier uur wakker gebleven met toetsenist David Poltrock om nog wat extra partijen op te nemen. ’s Ochtends hebben we nog één nummer opgenomen. Diep in de nacht viel het opnameproces dus nog wel mee. Dan was de mixer voornamelijk aan het werk.

Heb je na vijfentwintig jaar nog iets van trots als je zo’n nieuwe plaat op de wereld kan loslaten?
Trots als het uitkomt, maar even zeer opwinding als je eraan bezig bent. Opnemen in een grote studio is niet meer van deze tijd. De meeste muzikanten nemen hun platen thuis op of in een kleinere studio. Nu kozen we weer voor een grote opnamestudio. Het deed me denken aan toen ik zestien was; toen we opkeken naar bands die hun plaat met veel tamtam opnamen in befaamde studio’s. Het gaf ons nu ook weer het gevoel van "We doen mee" en "We zijn onze dromen aan het verwezenlijken". Het was de diepste studio-ervaring, die we ooit gehad hebben. Ik kan het iedereen aanbevelen.

Als je terugkijkt op het hele project, zou je het opnieuw doen?
Ik zou me niet meer toespitsen op die vierentwintig uur, maar in de toekomst wil ik zeker sneller platen maken dan vroeger. Het komt het resultaat alleen ten goede. De intensiteit van een band, die vijfentwintig jaar bestaat, is soms wat weg; dat kan niet anders. Dit was het middel om die er helemaal terug in te krijgen.

Zijn jullie trouwens nog maar vijfentwintig jaar bezig of al vijfentwintig jaar on the road? Hoe zie jij dat?
(lacht) Het beste zal niet meer komen, want ik vind onze nieuwe plaat van het beste wat we al gemaakt hebben. Bij onze vorige cd werd dat ook beweerd en dat leek dan alsof we tweeëntwintig jaar voor niks hadden gewerkt. Maar we zijn blijven groeien; ook na twintig jaar. Die nieuwe plaat is zo’n intense ervaring dat we nog andere dingen zullen moeten verzinnen om dat gevoel opnieuw te krijgen. We zijn zeker trots op vijfentwintig jaar De Mens. Ik zie weinigen rond ons die iets vergelijkbaars hebben kunnen doen. ik ben blij en dankbaar; al wat je maar wil.

De Mens speelt ’25 jaar De Mens’ op vrijdag 24 en zaterdag 25 november in het Depot in Leuven. Alle info op www.demens.be.