Empusae vs. CHVE - Empusae en Consouling Sounds: een gouden huwelijk!

Een diepe frons, al snel gevolgd door een stevige aha-kreet. Deze bijzondere plaat van elektronicaspecialist Empusae zoekt toenadering tot de gitzwarte doomreleases van het grensverleggende ConSouling Sounds. Een symbiose met een wonderlijk resultaat. Mogen we het metal zonder gitaren noemen?

ConSouling Sounds opperhoofd Mike Keirsbilck verklaart nader:
"Ik ben blij dat Nico (Van Meirhaeghe, bezieler van Empusae, nvdr) in ons team zit omdat zijn muziek ondanks de andere invalshoek toch perfect aansluit bij wat wij doen. Het donkere, dreigende en dronende aspect spreekt boekdelen. Ik vond het jammer eigenlijk dat hij wat meer in de gothichoek vastgeroest zat, terwijl ik zeker ben dat zijn muziek veel ruimer kan aanspreken. Daarom dat ik er op gebrand was om eens met Nico samen te werken."

"En die wil was wederzijds",gaat Keirsbilck verder: "Want hij wou ook heel graag de kans grijpen om eens in ander vaarwater te zeilen. Als je naar ‘Lueur’ luistert, dan kan je niet anders dan besluiten dat het een perfecte match met Consouling is. En hij maakt inderdaad gebruik van elektronische klanken, maar dat wordt ook steevast gecombineerd met een ruim instrumentarium, waardoor alles toch zeer organisch klinkt. Misschien geen gitaren bij Empusae, maar dan toch - onder meer - een ukelele."

Empusae zelf verduidelijkt deze opvallende muzikale samensmelting aan de hand van enkele opvallende termen die we hem presenteerden.

The dark side of sound

"Empusae heeft altijd de donkere kant gecombineerd met het mooie, nostalgische, zelfs romantische karakter van muziek. Eén van mijn eerste songs vatte dit concept ook heel goed samen: Beauty Of Decay. Ik denk dat dat nu, na twintig jaar, nog steeds het geval is. In mijn ogen en oren tracht ik iets "moois" van het donkere te maken."

Bezwerend karakter

"Het rituele is een heel prominente factor voor mijn muziek. Het moet meer zijn dan enkel luisteren; mijn intentie is om de luisteraar te verplaatsen naar een "andere" plaats. Door middel van het rituele aspect, dat inspeelt op het oer-karakter van de mens, kan de luisteraar in een vorm van trance terechtkomen en zichzelf in de muziek verliezen (en terugvinden)."

Lang verhalende tracks

"Het is mij nooit echt gelukt om korte nummers te schrijven. Er is tijd en ruimte nodig om een bepaalde sfeer te bekomen. De sleutel voor mij is een traag progressieve opbouw. De sfeerzettende intro die evolueert naar een hunkerende climax. Aangezien de muziek inderdaad verhalend is, is het veelal opgebouwd uit verschillende passages of hoofdstukken. Je zal wel steeds een rode draad terugvinden, een melodisch thema, een bepaalde grondtoon, een ritmische constructie of via ambiante field recordings.

Symfonisch

"Vijftien jaar geleden was ik meer met elektronica bezig. Ik kreeg het gevoel aan een bepaalde saturatie te komen, klanken experimenteel uit te putten. Ik zocht naar een meer organisch aspect. Dus ben ik beginnen werken met (zelf gemaakte) akoestische instrumenten, in combinatie met klassieke instrumenten. Ik heb een zwak voor blazers, strijkers en piano. Ze vertalen perfect de timbres die ik nodig heb om de harmonieën uit te voeren; dit gecombineerd met drone-elektronica en elektro-akoestiek schept de ideale sfeer die ik wil creëren. Daarbij kwam sinds kort ook mijn stem erbij. Ik heb daarvoor de juiste setting gevonden om een drone-koraal van te maken van mijn stem gecombineerd met de nodige effecten."

Gitaarloos

"Er zit inderdaad zo goed als geen gitaar in ‘Lueur’. Enkel wat melodische lapsteel in de achtergrond. Ook op het einde van Retinae Tenebrae zit er wat gitaar bij de climax; om een ruwer gevoel toe te voegen aan de koperblazers en synthpads. Het resultaat ligt soms dicht bij de doom, drone of postrock, maar dan met mijn eigen, onconventionele Empusae-technieken. Ik vind het belangrijk om met dit project zo veel mogelijk te experimenteren met compositie, klanken en instrumenten waardoor ik dus alles zelf creëer, uitvoer, opneem en produceer.

In het geval van ‘Lueur’ merkte ik tijdens het componeren dat er iets specifieks ontbrak, dat ikzelf niet kon invullen, dat was duidelijk Colins stem (het ijle gekrijs van Colin H. Van Eeckhout van Amenra en CHVE geeft op enkele gepaste momenten meer diepgang aan dit album, nvdr.). En zo komen we toch uit bij de sfeer van andere ConSouling Sounds-platen."

Mysterieus artwork

"Voor ‘Lueur’ is er een heel hechte relatie en samenwerking geweest tussen mezelf en Christel Morvan. ‘Lueur’ is voor mij heel persoonlijk in de zin dat het een manier was om met een ernstige oogaandoening om te  gaan (ogentroost) die mijn verdere levensloop drastisch gaat veranderen. Christel is sinds jaren mijn levenspartner en de illustratrice van Empusae. Op die manier heeft ze dus de hele weg van de plaat van begin tot nu meegemaakt en zelfs mee tot stand gebracht. Haar visuele interpretatie van de muziek tijdens het componeren heeft het proces ook letterlijk beïnvloed. Ze heeft op een heel diepe, emotionele, intelligente en symbolische manier de muziek vertaald en in beeld gebracht; zowel het artwork van de cd/lp/Ogentroost als de komende live video-animaties. ‘Lueur’ is dus een pure symbiose van concept, klank en beeld van iets dat er echt uit moest en in de wereld moest worden losgelaten."

Wij zijn in elk geval gi-gan-tisch onder de indruk!