K's Choice - Er is meer energie dan ooit

Broer en zus Gert en Sarah Bettens zijn al vijfentwintig jaar het kloppende hart van K’s Choice, één van de meest succesvolle bands in de vaderlandse muziekgeschiedenis. Na de verzamel-cd vorig jaar waarop alle hits werden gebundeld, verscheen recent ook een live-cd. Op de plaat valt nog maar eens de ijzersterke livereputatie van de band te bewonderen. De verjaardag wordt gevierd met een mooie reeks verjaardagsconcerten op binnen- en buitenlandse podia maar ook met de deelname aan het VTM-televisieprogramma ‘Liefde voor Muziek’ waarin ze covers spelen van andere artiesten en zelf ook gecoverd worden. Eind dit jaar starten ze bovendien een nieuwe tour in een akoestische setting; concerten waar hun stemmen en melodieën nog meer tot hun recht zullen komen. Hoog tijd voor een gesprek met frontvrouw Sarah Bettens.

Er is meer energie dan ooit

 

Waarom speelden jullie na het uitbrengen van de allereerste ‘Best Of’ alleen in de Brusselse Ancienne Belgique?
Sarah Bettens
: Onze agenda en de beschikbaarheden van enkele zalen kwamen niet uit om binnen de Europese tour te passen, maar we brengen deze set nog de hele zomer op festivals en in Tel Aviv.

 

Vanwaar de keuze om precies dat concert in Brussel als live-cd uit te brengen?
De AB blijft sowieso altijd één van de hoogtepunten in ons jaar, als we daar kunnen spelen. Niet alleen is het een thuismatch, het is ook nog eens een prachtige zaal, die fantastisch klinkt. Dat was eigenlijk een nobrainer. We kozen trouwens voor een dubbel-cd, omdat we het concert er integraal op wilden, zodat je je als fan echt kan inbeelden dat je erbij was; geen geknip.

 

 

In één nummer worden jullie bijgestaan door een honderdtwintigkoppig koor. Hoe was dat?
Onvoorstelbaar krachtig en mooi. We hadden met datzelfde koor twee concerten gedaan in de Singel in Antwerpen en wij waren zo onder de indruk dat we dat nog eens wilden herhalen. Het was ook een totale verrassing voor het publiek. Het koor stond gewoon onaangekondigd tussen het publiek voor het allerlaatste nummer. Kippenvelmoment voor iedereen, inclusief onszelf.

 

Is het podium voor een band als K’s Choice nog steeds het summum?
We voelen ons alsmaar beter worden live. En het maakt absoluut een groot deel uit van ons kunnen. Maar de studio en het schrijfproces zijn de creatieve uitlaatklep waar we heel veel behoefte aan hebben. Die twee werelden vullen elkaar eigenlijk perfect aan. De ene kan niet echt zonder de andere.

 

Hoe beleef je na al die jaren het live-gebeuren?
Ik vind het nog altijd super. Dat heeft heel veel te maken met de groep waarmee ik op het podium mag staan en de sfeer als we terug op de bus stappen. En dan is er natuurlijk de connectie met het publiek. Onze fans zijn all-in en erg loyaal. Dat voelt goed aan, als je voor hen op het podium staat. We blijven onszelf ook uitdagen met theatertours, zijprojecten en nieuwe platen zodat de routine en het “normale” zoveel mogelijk vermeden wordt.

 

Jullie staan vijfentwintig jaar op het podium? Al vijfentwintig jaar? Of nog maar vijfentwintig jaar?
Dat hangt van de avond af (lacht). Die eerste jaren lijken enorm ver weg. Tegelijkertijd is er meer energie dan ooit. Dus wij blijven blij verder doen. Toch zijn er nog volop dromen en ambities over. Zo wil ik nog eens doorbreken in de States; terug de tourbus op en heel de Verenigde Staten doorreizen. Het hoeft geen miljoenen op te brengen, maar we willen toch ook geen “groepje van vroeger” zijn.
 

 

Hoe was het voor jullie om deel te nemen aan 'Liefde voor Muziek'?
Ongelofelijk leuk. Op voorhand weet je niet echt wat te verwachten, wat het natuurlijk wel spannend maakt. Zowel muzikaal als vriendschappelijk was het een onvergetelijke week. Ik vond het niet vreemd om andere artiesten onze nummers te horen spelen en bewerken. Het was eerder spannend, want iedereen had er echt zijn eigen ding mee gedaan en het klopte ook allemaal. Ik vond het vooral een eer dat anderen zoveel tijd en zorg in onze songs gestoken hadden.

 

Hoe was het voor jullie om aan de slag te gaan met liedjes van pakweg Helmut Lotti of Niels Destadsbader?
Een uitdaging aan de ene kant, omdat de aard van de muziek redelijk ver van ons vandaan staat, maar dat maakte het ook zo leuk en anders. Ik ben erg trots op wat we met al die songs gedaan hebben en ook voor ons is het wekelijks een feest om die afleveringen te zien en die nummers opnieuw te horen.

 

Eind ondernemen jullie een intimistische, akoestische tour te onder de noemer ‘LOVE = MUSIC TOUR’. Vanwaar die optie?
Die theatertours, waar we alles een beetje kleiner maken en een andere kant van ons laten zien, daar zijn we ondertussen verslaafd aan geworden. Ook daar dagen we onszelf uit om elke keer iets volledig anders te doen en er echt een “avond” van te maken. Het is voor ons ook een terugkeer naar de basis als duo. In het allerprilste begin speelden we wel eens met twee, maar sinds het ontstaan van K’s Choice hebben we nog nooit met ons tweetjes ‘getourd’. Het is dus weer iets nieuws en niet simpel om het dynamisch en interessant te houden.

 

Mogen we de tour zien als een voorloper van een nieuwe plaat in 2019?
Ja, we zijn al volop bezig met het schrijven van een nieuwe plaat. Of die even heavy zal zijn als ‘The Phantom Cowboy’, dat valt af te wachten. We zijn er nog niet helemaal uit waar we juist naartoe willen. Ondertussen brengen we nog wel een plaat uit die uitkomt samen met de theatertour ‘LOVE=MUSIC', waar onder meer de songs van 'Liefde Voor Muziek' ook zullen op staan.

 

Vorig jaar verscheen ook een verzamelalbum met jullie grootste hits. Welk gevoel overvalt je als je al die nummers samen ziet op zo’n plaat?
Vooral trots en ook wel licht ongeloof dat we dit allemaal gedaan hebben. Ons hele volwassen leven zit in K's Choice, dat is niet niks. Elke song vertegenwoordigt ergens een fase uit ons leven en ook al klinkt vijfentwintig jaar heel lang, het voelt ook echt zo, omdat we nog zo piepjong waren in het begin. Dat meisje in die vroege televisiebeelden, soms lijkt het wel iemand anders.

 

Jullie zijn in 1991 gestart. Hoe was het om toen je weg te banen door Vlaanderens rockwereld? Wat herinner je je eigenlijk nog van die periode?
De weg was niet bepaald uitgestippeld voor een Vlaamse rockgroep in die periode, zeker niet op internationaal vlak. Wij wisten eigenlijk de helft van de tijd niet goed wat er allemaal aan het gebeuren was. Alles was nieuw en spannend en we zeiden op alles: “Ja”. We lieten ons toen nog heel hard sturen door de mensen die ons omringden. Zij hadden tenslotte ervaring. Wij waren gewoon blij dat we erbij waren en dat een droom, die zelfs nooit uitgesproken was, omdat die zo onrealistisch leek, aan het uitkomen was.

 

 

Had jullie carrière er anders uitgezien zonder Not An Addict?
Zonder twijfel. Die song heeft ons een ongelofelijke boost gegeven? zowel in Europa als in de Verenigde Staten. Voor een heleboel mensen is het niet nadrukkelijk de favoriete K's Choice-song. De hardcore fans zijn loyaal en gaan graag een beetje dieper in het songrepertoire. Maar het zou fout zijn om te zeggen dat die song ons niet op een heel andere niveau heeft gebracht qua succes. Not An Addict heeft deuren geopend. En wij hebben geen enkele deur overgeslagen.

 

Hoe ging je om met het succes dat die single teweeg bracht? Was het moeilijk om beide voeten op de grond te houden in de mediadrukte die jullie al meermaals te beurt viel?
Die voeten op de grond houden is nooit een probleem geweest, mede ook omdat we broer en zus zijn. Dat zouden we van elkaar nooit getolereerd hebben. Ik liet het allemaal maar gebeuren. Het was fantastisch natuurlijk, zo jong en al heel de wereld mogen rondreizen met een rockgroep. Het heeft ons ook getekend, want onze jeugd was op een bepaald vlak snel voorbij. Managers, bookingagenten, contracten, advocaten, platenfirma's, … daar zijn de meeste mensen van twintig nog niet mee bezig. Het zorgeloze studentenleven is een beetje aan ons voorbijgegaan. Maar we zijn wel altijd mooi onszelf kunnen blijven.

 

Pik toch nog eens een hoogtepunt uit die vijfentwintig jaar.
Ik denk dan altijd aan de eerste Pinkpop. Dat was zo groots en overweldigend. Toen voelden we ons echt als rocksterren. Er stond zo'n man of dertigduizend voor ons en die waren allemaal stil om naar My Heart te luisteren. Voor ons was dat magisch, om nooit meer te vergeten. Dan kwam Skin van Skunk Anansie nog meezingen; dus het kon niet meer stuk.

 

 

Welke K’s Choice-plaat is volgens jou de beste en waarom?
Dat is een moeilijke, want ik kies meestal de laatste. ‘The Phantom Cowboy’ is een beest van een rockplaat en, als we niet al zolang bestaan hadden en er dus mediagewijs meer interesse zou geweest zijn in K's Choice, zou die volgens mij net zo populair geweest zijn als 'Paradise In Me' of 'Cocoon Crash'. Het was ongetwijfeld de leukste plaat om live te spelen.

 

Op welke song ben je zelf het meeste trots? Enwaarom?
Misschien wel Believe. Die song straalt nog altijd zoveel hoop en kracht uit en blijft na al die jaren mooi overeind staan.

 

Hoe is het om als vrouw in de muziekwereld mee te draaien? Vaak wordt gezegd dat dat een “mannenwereld” is.
Het is ook een mannenwereld in die zin dat het bijvoorbeeld doorgaans verondersteld wordt dat Gert de muziek schrijft en ik de teksten. Gert is ooit eens genomineerd geweest voor één of andere award als songwriter op een moment dat niemand wist wie wat schrijft. Dat is mij als feministe altijd bijgebleven. Maar ik mag niet klagen. Ik merk dat er heel weinig rockgroepen zijn met een vrouw als frontpersoon, dus ik ben dankbaar dat het voor ons kan.

 

Voortbouwend op de vorige vraag: wat is feminisme naar jouw mening?
Voor mij is feminisme streven naar gelijke rechten op alle vlakken. Dat de mannen beter tennissen, sterker zijn en sneller kunnen lopen, is nogal duidelijk, maar dat wil niet zeggen dat ze beter betaald moeten worden voor een identieke job op een kantoor of dat vrouwen niet evengoed een song kunnen schrijven.

 

Wie zijn jouw muzikale helden? Is er een zangeres die voor jou inspirerend is/was? En waarom?
Toen ik jong was, was dat Annie Lennox. Ik was enorm onder de indruk van haar persona, haar uitstraling; en natuurlijk haar unieke en prachtige stem. Ik ben haar carrière niet echt blijven volgen. Ik heb geen echte idolen nu. Het interesseert me ook zelden wat zangers of zangeressen doen naast de muziek. Ik kan ongelofelijk genieten van iemands talent, maar ik hoef de geschiedenis erachter niet te weten.

 

Globaal gezien, hoe kijk je terug op jullie muzikale palmares?
W
e hebben onze stempel gezet, denk ik. Zelfs hier, in Amerika, kom ik nog vaak mensen tegen voor wie Not An Addict een soort lijflied van hun jeugd betekende. We hebben mensen kunnen ontroeren en dat doen we nog altijd. Daar voel ik niets dan trots bij.

 

K’s Choice speelt op 25 augustus in Waregem en op 9 december in de AB. Op 20 en 21 januari 2019 zijn er twee concerten in de Antwerpse Roma. Alle info op www.kschoice.com.

Foto: Frank Clauwers

13 mei 2018
Steven Verhamme