Ozark Henry - Deze plaat gelooft in het positieve van de toekomst

Voor Ozark Henry was 2016 een druk jaar, een jaar dat in het teken stond van innovatie (met zijn 3D-shows) en mensenhandel. De West-Vlaming is immers ook Goodwill ambassadeur tegen mensenhandel voor de Verenigde Naties. Zo kwam hij in contact met het strafste en het lelijkste van de mens, iets dat het schrijfproces van zijn nieuwe plaat 'Us' sterk beïnvloed heeft.

Deze plaat gelooft in het positieve van de toekomst

De plaat was af op 29 juli 2016 na alweer een turbulente periode in de wereld. Hoezeer heeft dat het album beïnvloed?
Ozark Henry
: De manier waarop ik naar de gebeurtenissen kijk heeft de plaat wel degelijk gekleurd. Ik ben als Goodwill Ambassador zelf geconfronteerd met het gruwelijkste waartoe de mens in staat is en aan de andere kant ben ik gepassioneerd door alles wat met technologie mogelijk is. Dat overstijgt al mijn verbeelding, meer dan datgene waartoe de mens in staat is. Dat geeft me moed. De moeilijkste vraagstukken lijken zo oplosbaar. Het is een kwestie van de moed te hebben en erover na te denken.

Was dit het moment om een tegengewicht te bieden voor al dat kwade?
De plaat is een soort "sign of the times", een wake-up call met een boodschap van hoop, want daar draait het om. Alles wat negatief is in het daglicht stellen en daar vragen rond stellen is gemakkelijk , maar ergens aangeven dat er mensen zijn die van deze wereld nog echt iets willen maken, is belangrijker. We moeten dat vooral doorgeven aan de volgende generatie.

Is het maken van zo’n geëngageerde plaat gemakkeljiker dan een doorsnee plaat omdat je precies weet waar je naartoe wil?
Dat loopt niet vlotter dan anders (lacht), maar het is het wel bepalender. Het was sneller duidelijk welke songs er op de plaat zouden komen en welke in mijn schuif moesten blijven liggen. De schifting was harder. In die periode heb ik ook nummers geschreven die weinig of niets toevoegden aan het verhaal dat ik wou vertellen. Die hebben de plaat dan ook niet gehaald. De songs moesten in het teken staan van humaniteit, solidariteit, diversiteit en ecologie.

Het was belangrijk om die boodschap positief en hoopvol te brengen, iets wat ik in Afrika heb geleerd. De mensen daar vroegen me waarom onze muziek hier vaak zo zwaar klinkt. Als je ginder naar liedjesteksten luistert, zijn de thematieken vaak nog veel zwaarder, maar je kan er altijd op dansen omdat ze de songs muzikaal een positieve vibe geven. Die gedachte heb ik meegenomen op ‘Us’. Zo werd de plaat ook toegankelijk en melodieus. Dat heeft te maken met de keyboards en de synthesizers die het voortouw nemen.

Je bent niet alleen muzikant maar ook partner en vader. Ben je op een leeftijd gekomen dat je klaar bent voor meer geëngageerde platen?
Het is een combinatie van alles. We leven in bijzondere tijden waar we dingen zien gebeuren die zwaarder wegen dan feiten die aanleiding gegeven hebben tot de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Dat alleen al stemt tot nadenken. Als ouder voel je een heel andere verantwoordelijkheid ten opzichte van wat er gebeurt. Ik spreek niet alleen voor mezelf maar uit naam van veel ouders. De plaat was voor mij het moment om niet alleen muzikaal nieuwe horizonten te verkennen, maar ook thematisch iets anders te gaan doen. Ik wou stilstaan bij de keuzes die we hebben en maken in een tijd van grote veranderingen.

Ook thema’s als zorg voor elkaar en de aarde komen aan bod. Waarom wou je die thema’s ook op de plaat?
Het is allemaal gelieerd. De klimaatsverandering leidt nu al op sommige plaatsen in de wereld tot hongersnood of onbewoonbare gebieden. Dat brengt, net als oorlog, grote migratiestromen op gang die dan weer druk leggen op andere landen. Alles is met elkaar gelinkt. Je kunt het ene niet los van het andere zien. Zo heeft elke natie tegenwoordig met mensenhandel te maken. Na wapenhandel en drugs is mensenhandel immers de meest lucratieve handel in de wereld. Feiten om van achterover te vallen. Beschamend voor een wereld waarin iedereen het goed zou kunnen hebben. De plaat gaat daarom ook over de hoop dat we de moed hebben om de realiteit onder ogen te zien en te doen wat nodig is om ons klimaat, onze aarde, onze waardigheid en onze humaniteit te redden. Ik vraag mij af waarom we zo hard inzetten op het beschermen van onze grenzen in plaats van onze waarden. Daarom wou ik vooral positief en hoopvol blijven. Ik denk dat Us geen zwarte plaat is geworden, maar een plaat die gelooft in de maakbaarheid en in het positieve van de toekomst.

Voel je als artiest, die in de picture staat, de noodzaak of de morele plicht om je nek uit te steken?
Ik heb als artiest geen andere optie dan die verantwoordelijkheid te nemen, zo simpel is dat. Muziek kan mensen laten dromen en dansen maar kan ook hoop geven. Dat wou ik met de plaat bereiken. Het gaat over donkere tijden maar toch straalt de cd hoop en licht uit. Dat kan muziek dus ook doen. In het lied Africa geeft de muziek de kracht en tegelijk de broosheid van dat mooie continent weer. Dat in contrast tot het nieuws waarmee we soms geconfronteerd worden ginds. Dat is de kracht van muziek  die realiteit en tegelijk hoop vermengt. We mogen de ambitie hebben dat alles goed komt als we maar de moed hebben om er ons voor in te zetten.

Op deze plaat laat je de elektronica nog meer zijn werk doen. Was dat een bewuste keuze?
De elektronica is de biotoop van zowel producer Tim Bran als van mezelf. We zaten beiden achter de knoppen voor de plaat. Ik vond het mooi om de mens te tekenen als iemand die verloren loopt in de digitale, nieuwe wereld. Je kan overal aanwezig zijn door de nieuwe media; er komt zoveel informatie op ons af; meer dan ooit tevoren; en toch zijn het tijden waarin info niet meer wordt gecheckt  Er zijn nooit eerder zoveel onwaarheden als waarheid aangenomen. Met live ingespeelde electronica wou ik iets warms aanbieden dat aan de basis volledig synthetisch gemaakt is.

Welke ambities horen bij deze plaat?
Ik ben gepassioneerd door alles wat 3D is, ik wil daarin nog verder gaan en pionieren. Ik wil onderzoeken wat technologie ons toelaat. Ik ben uiteraard verheugd dat ik met mijn plaat terug ga kunnen reizen zoals voorheen, zelfs tot in Italië waar de plaat eind april uitkomt. Ik voel daar heel veel enthousiasme. Dat is voor mij een aangename vaststelling. Ik beschouw me als één van hen. Ik voel me er thuis en welkom bij de mensen in die fantastische cultuur dichtbij de zon. Ik ben er niet rouwig om (lacht). Het bljift bijzonder dat ik ook daar mijn verhaal kan vertellen.

Je bent goed twintig jaar actief in de muziekwereld. Je eerste plaat verscheen in 1996. Hoe kijk je terug op het parcours dat je hebt afgelegd?
Voor mij lijkt dat maar een paar jaar. Het is als een zucht voorbijgevlogen. Ik ben er heel dankbaar voor. Ondanks die twintig jaar, waarin ik voor- en tegenspoed heb ervaren, ben ik toch een gelukzak die bevoorrecht was om bepaalde zaken te mogen meemaken. Ik ben me daar heel bewust van!

16 april 2017
Steven Verhamme