Stavroz - Techno en Mexicaanse fluiten

MWND 3.0
Op de vraag of het de eerste keer is dat ze een avond cureren, is het antwoord – ietwat voorspelbaar – negatief. "We stelden al een stuk programmatie samen voor Paradise City en verzorgden op Neon de line-up voor de AB-club. Bovendien organiseren we regelmatig evenementen met Moodfamily." Toch is de samenwerking met muziekclub N9 bijzonder. "We begeven ons met Stavroz meer in een elektronisch, een dj-milieu, waar we met onze live band de vreemde eend in de bijt zijn. Die tweeledigheid konden we in de line-up voor MWND 3.0 perfect uitspelen. Voor een huis als muziekclub N9, waar live muziek over het algemeen centraal staat, was het een gulden middenweg. Het is voor allebei ontdekken wat mogelijk is."

"Voor ons was Kerala Dust een logische keuze. Het zijn drie gasten uit het Verenigd Koninkrijk die op hetzelfde agentschap zitten als wij. We komen hen regelmatig tegen. Ze spelen vaak voor of achter ons. En die combinatie werkt. We hebben ook een goede klik, zowel menselijk als muzikaal. Wolf Müller en Niklas Wandt hebben we nog nooit live gezien, dat is een verrassing, maar zowel wij als de mensen van muziekclub N9 zijn enthousiast over de muziek. Koodoo en Menica zijn de dj's bij wie we zouden blijven plakken tijdens het uitgaan. Koodoo draagt de klei van het Meetjesland in zich, is daar geboren en getogen. Dus het was niet meer dan logisch om hem mee te nemen naar Eeklo. Menica is steeds een verrassing. Ze draaide vorig jaar op het moderdagfeest van Moodfamily in Gent, en deed dat fantastisch."

Organisch schrijfproces
Het tourschema van de band leest als een aardrijkskundetoets. Toch slagen ze erin om één à twee releases per jaar uit te brengen. "We zijn vaak onderweg, maar het valt zelden voor dat we een week overbruggen. Meestal zijn we drie à vier dagen per week thuis en dan dwingen we onszelf achter de computer te kruipen en muziek te maken. Als het dan toch gebeurt dat we langer dan een week op de baan zijn, beginnen we uit verveling vaak nummers te maken op een laptop. Eigenlijk ligt ons tempo zelfs vrij laag. Andere elektronische artiesten komen soms elke twee maand met iets nieuws. Wij maken ook veel, maar een heel deel daarvan belandt in de prullenmand. We willen enkel het beste uitbrengen." Dat selectieproces verloopt heel organisch. "Wij zijn met vier en een nummer is pas goed als iedereen ervoor wil gaan. Als je alleen muziek maakt, denk je sneller dat iets af is. Met meer mensen ligt dat anders. Iedereen heeft een veto. We hebben een eerste, tweede, derde en vierde kijk op alles wat we maken. Daardoor brengen we minder uit, maar is de kwaliteit hoger."

Vaak zijn het ook juist de vele optredens die het schrijfproces van Stavroz sturen. "Soms is live optreden het perfecte laboratorium om nieuwe tracks of beats te testen. We zoeken er dan tijdens de repetities een partituur bij. Wanneer het werkt, begint dat nummer soms een eigen leven te lijden en nemen we dat op. Het werkt ook omgekeerd: soms worden ingestudeerde nummers pas volwassen in een live omgeving."

Zwembadplankbassen
Het geluid van Stavroz is doorspekt met een heel scala aan invloeden en geluiden. "We proberen alle vier het beste van onszelf in elke plaat te steken. Gert en ik (IJsbrand, nvdr) komen uit de elektronische scene, Maxim uit rockbands en Pieter uit het folkmilieu. De invloeden van die verschillende werelden komen samen." Ook wat sound betreft laten ze zich niet beperken. "Als je elders in de wereld bent en je vindt daar iets dat een uniek geluid genereert, dan nemen we dat op en gaan we daar automatisch mee aan de slag. Zo hebben we synthesizers gemaakt van het geluid van Mexicaanse fluiten uit zeeschelpen. Nog in Mexico waren er planken aan een zwembad die mooi resoneerden wanneer je erop sloeg. Dat kwam dan in een baslijn terecht. Om het even welk geluid kan dienen, ook uit een samplebank of een synth. Een ongewoon geluid dat je aandacht trekt, daar vallen we voor."

Wat wel steeds terugkeert in Stavroz-nummers is de psychedelische, hypnotiserende kwaliteit. "Ijsbrand en ik (Gert, nvdr) komen uit de minimalzijde van het technomilieu, waar melodieën en harmonieën schaars zijn om de muziek monotoon en hypnotiserend te houden. Zo nemen we ook bewust afstand van strofe-refrein-structuren. We gaan op zoek naar klanken die een verhaal kunnen vertellen doorheen dat monotone."

Terug naar de club
Wanneer we opmerken dat we veel invloeden van de soundscapes  van Nicolas Jaar terughoren in Stavroz, wordt dat genuanceerd. "Dat klopt deels. We zijn grote fan van Jaar, maar hij gaat je ook vertellen dat hij vertrekt vanuit techno. Stavroz is over het algemeen, soberder, meer summier dan de dramatiek van Jaar. Wat niet wil zeggen dat we vies zijn van een climax of dat we geen contrast proberen creëren. We zijn bijvoorbeeld ook grote fans van Soulwax. En dat zou in de toekomst wel eens wat meer naar de voorgrond kunnen treden."

Met 'Kasambila' neemt Stavroz afstand van het warme, gezellige geluid waarmee de groep vaak wordt geassocieerd. "We maakten 'Kasambila', meer dan onze vorige werken, met de club als insteek. We hadden een paar stevigere nummers, waar we tevreden over waren, en in samenspraak met het label hebben we die gekozen voor 'Kasambila'. Als je in je sofa gaat zitten en je legt een plaatje op, ga je eerder kiezen voor vorig werk dan voor 'Kasambila'. Die is iets onheilspellender. Ons geluid zal blijven evolueren. We kunnen nu nog niet zeggen wat we over tien jaar maken."