Trinity - Even terugschakelen

Wat wil je nog meer als je in de eerste helft van het jaar een succesvol album uitbrengt, een stadionconcert speelt, in Nashville aan nieuwe tracks werkt met een producer, op festivals in binnen- en buitenland staat en een muzikale reis naar Cambodja maakt? "Even terugschakelen", zegt leadzanger Elbert Smelt van de Nederlandse band Trinity. "Weer heel even terug naar de essentie, naar daar waar het allemaal begon. Met onze gitaartjes om een kampvuur."

Even terugschakelen

Twee jaar geleden maakten de mannen van Trinity kennis met theater. Het bleek liefde op het eerste gezicht. Fans kwamen in groten getale en zo nu en dan zat er ook een reguliere theaterbezoeker tussen. Het jaar erop werd er een grotere reprise-tour geboekt en werd het aantal bezoekers, dat voor het eerst kennismaakte met de klanken van Trinity, steeds groter. Na elke voorstelling kregen de bandleden diezelfde vraag: waar hebben jullie al die tijd gezeten?

Een legitieme vraag, want de band heeft een lange aanloop genomen om nu uiteindelijk in de Champions League van de Nederlandse popmuziek mee te spelen. Drie domineeszonen en een vriend, zo’n tien jaar geleden begonnen als kerkbandje en uitgegroeid tot een worldbeat-band die in de spanning staat tussen hoop en werkelijkheid en steeds meer naar de popkant van de industrie neigt. De laatste twee albums nam Trinity op met producer Gordon Groothedde, onder meer producer van Marco Borsato.

"Dat werkt ontzettend goed", legt Elbert uit. "Hij is één van de beste popproducers van het land. Gordon laat ons lekker flierefluiten met al onze wereldmuziek-instrumenten zonder dat we ons zorgen hoeven te maken of de uitkomst catchy genoeg is."

Hoewel de stijl van Trinity zich enigszins lastig laat uitleggen, is dat misschien wel wat het is: popmuziek met zo nu en dan een Spaanse gitaar, hier en daar een Keltische fluit en af en toe een Afrikaans ritme of een Caraïbisch trekje. Het is origineel en het gaat ergens over.

"We dachten altijd dat het over wereldgrote thema’s moest gaan. We komen er steeds meer achter dat die wereld ook opgesloten zit in ieders persoonlijke verhaal. Hoe doorleefder een nummer en hoe meer geschreven vanuit een eigen ervaring, des te meer mensen zich ermee kunnen identificeren. We zijn uiteindelijk allemaal hetzelfde."

De mannen van Trinity dwingen zichzelf om naast goede muziek te maken en een groot publiek te amuseren, ook verdiepend bezig te zijn.

"We zijn ons heel bewust van onze positie en willen onze stem graag gebruiken om vragen over geloof, taboes, ouder zijn, liefde,...; eigenlijk existentiële kwesties in het algemeen bij de kop te pakken."

Bruggen bouwen stond altijd al hoog op de agenda van de band. Voor het album 'Desert Rain' jamde Trinity met immigrant-muzikanten en vluchtelingen.

"We waren op bezoek bij een Koerdische familie in Amersfoort. De gordijnen zaten daar potdicht, maar ze hadden een televisie, die continu liederen en beelden uitzond van Peshmerga-strijders in Koerdistan; het was een soort extra raam met uitzicht op hun thuisland. Over deze avond hebben we het nummer Satellite Television geschreven."

De behoefte om te verbinden komt voort uit het feit dat de drie broers in de band van jongsafaan tussen twee culturen hebben gestaan.

"Het is bijna een eerste levensbehoefte geworden om eenheid na te streven. We groeiden op als Hollandse jongens in Peru en maakten al jong inheemse, folklorische muziek. Muziek is samensmelten en we geloven er allemaal in dat de wereld gebaat is bij meer verbinding."

Die hang naar verbinding zorgt ervoor dat de band weifelend droomt van grote Amerikaanse tournees met nightliners. De kansen zijn er. Grote producers willen met de band werken en ze hebben een manager aldaar, die zijn nek voor hen uitsteekt. Het we-can-do-this-gevoel is groot.

"Ik kick niet per se op grote tournees en podia. Hoe groter het podium, hoe lastiger het is om echt contact met je publiek te krijgen. Dat is het magische aan theater. Daar kun je subtiel zijn en de stilte laten spreken. Dat is dan ook precies wat je kunt verwachten. De verhalen achter de band, de kampvuur-covers, nieuwe instrumenten en arrangementen en zelfs het meest nieuwe werk dat we een paar weken geleden in Nashville hebben geschreven."

Alle info op www.bandtrinity.com

23 oktober 2016
Steven Verhamme