Yevgueni - Het mocht geen roze-wolkalbum worden

Het nieuwe, ondertussen zesde, Yevgueni-album werd ‘Tijd Is Alles’ gedoopt. Een knappe plaat waarbij de eerste single Adem en de bijhorende clip alvast tot de verbeelding sprak en goed werd onthaald door de media. De band is helemaal terug van nooit weggeweest en droomt ook stiekem van een doorbraak(je) in Nederland. Zanger Klaas Delrue zorgt alvast voor tekst en uitleg.

Het mocht geen roze-wolkalbum worden

Waarom hebben jullie voor de ‘Tijd Is Alles’ als titel gekozen?
Klaas Delrue: Twee grote dingen hebben daartoe geleid: er zit een redelijk groot, persoonlijk verhaal achter de plaat; het feit dat mijn vrouw en ik nogal lang op de geboorte van onze dochter hebben moeten wachten. Het waren zes jaren van alle mogelijke, medische behandelingen. Dat voelt als een groot stuk verloren tijd, maar op het einde van die rit krijg je net het tegenovergestelde. Je wil nog maar met één ding bezig zijn; de rest verdwijnt in het niets. De tweede reden is dat ik ondertussen veertig ben geworden. Niet dat er een midlifecrisis aankomt, maar de gedachte dat ik ongeveer halverwege zit in mijn leven speelt wel op. Ik merk bij mezelf dat tijd in het algemeen kostbaarder is geworden dan pakweg vijf jaar geleden. ‘Tijd Is Alles’ vat dat allemaal samen.

Betekent dat dan ook dat je nu veel bewuster omgaat met je tijd?
Ik word daar toch ergens toe gedwongen, want ik moet nu veel meer plannen als ik eens wil schrijven. Met een baby in huis moet ik meer nadenken over hoe ik mijn dag inplan. Bij de vorige albums kon ik vierkant mijn goesting doen. Ik deed het gewoon, als het me uitkwam. Nu krijg ik ook wel inspiratie op alle momenten van de dag, maar ik kan niet altijd alles meer laten vallen om dat idee uit te werken. Als een goede song voorbijvliegt, mag ik die niet rateren. Maar soms moet ik langer wachten om het idee uit te werken. Dat betekent dat mijn telefoon vol staat met kleine ideetjes, zinnetjes en melodieën. De momenten waarop ik ermee werk, moet ik nu meer stroomlijnen. Ik heb daarbij haast vanzelf geleerd om meer te genieten van het moment. Nog een voordeel van het vaderschap.

Blijven de ideeën na al die jaren vlot komen?
Het was even moeilijk aan het worden, omdat het lange wachten toch een vrij sombere periode was. Ik begon me stilaan voor te bereiden op het nieuws dat het misschien niet zou lukken. Toen had ik duidelijk minder goesting en inspiratie. Daarna kwam ik in het tegenovergestelde spectrum terecht, maar ik had te weinig tijd om al mijn ideeën uit te werken. Die writer’s block liep nog even door na de geboorte, omdat ik alles een plaats moest geven. Maar eens ik een eerste song klaar had - toevallig Adem, de eerste single van het album - vond ik ook een vertrekpunt voor wat ik opgestapeld had aan inspiratie de maanden ervoor. Ook de goesting was helemaal terug. Ik stond in die periode heel graag op een podium, omdat het mijn uitlaatklep was. Maar als songschrijver heb ik daar wel even onder te lijden gehad. Ik ben blij dat het nu helemaal teruggekomen is.

Veel artiesten maken een nummer voor een zoon of dochter. Denk maar aan Chris Rea of Johan Verminnen. Heb je daar ook aan gedacht?
Ik heb dat ook wel gedaan, maar van bij het begin ben ik me ervan bewust geweest dat het geen roze-wolkalbum mocht worden. Er waren nog andere maatschappelijke zaken waarover ik wilde schrijven. Mijn engagement heeft terug een boost gekregen door vader te worden. 2016 was in die zin voor mij een topjaar, maar het was tegelijk een annus horribilis qua actualiteit. Het was een interessante clash in mijn leven, die tot veel invalshoeken heeft geleid. Op tien nummers op de plaat staan er wellicht tweeënhalve song over mijn vaderschap. Ik heb die universeel gehouden: ik beschreef wat het met mij deed en wat het voor anderen zou kunnen betekenen.

Jullie zijn ambitieus en dromen opnieuw van Nederland. Hoe realistisch is dat?
We zijn daar heel nuchter in. Met ons tweede album tien jaar geleden hebben we al eens met jeugdig enthousiasme geprobeerd om onze buren te veroveren.. Maar dat is niet evident gebleken. We gaan er nu even hard tegenaan, maar we zijn ons iets meer bewust van de hindernissen en dat dat niet zomaar vanzelf zal gaan. Je hebt de taal gemeenschappelijk, maar je merkt dat er toch grote, culturele verschillen zijn. Je moet daar dus geregeld op de deur kloppen en zoveel mogelijk naar Hilversum trekken om daar promotie te voeren en hopen dat er wat concerten aan gekoppeld zijn. De ambitie moet heel groot zijn, maar ook het realisme moet aanwezig zijn om te vermijden dat je niet met je kop tegen de muur loopt. We wilden meer gewicht in de schaal werpen en hebben daarom de plaat simultaan in België en Nederland uitgebracht. Ik hoop dat we de flow van Vlaanderen kunnen meetrekken in de goede richting in Nederland.

Wat blijft er in Vlaanderen over aan ambities?
We zijn altijd heel blij om vast te stellen dat we kunnen vasthouden wat we hebben. De ambitie om te groeien blijft natuurlijk ook aanwezig. We staan nu geprogrammeerd in vier grote zalen in Vlaanderen en die verkoop loopt heel goed. Na nieuwjaar loopt het eerste luik van onze theatertour. We willen artistiek iets anders doen dan de vorige keer en stiekem mensen overtuigen, die nog niet overtuigd waren. Is ‘Tijd Is Alles’ een plaat voor de fans of voor mensen die ons nog niet kenden? Dat zullen we over een aantal weken en maanden zien. Ik ben alvast hoopvol.

Yevgueni is te zien op 16/11 in de Ancienne Belgique, op 23/11 in Sint-Niklaas, op 30/11 in Gent en op 14/12 in Leuven. Dat laatste concert is al uitverkocht.

28 oktober 2017
Steven Verhamme